Θυσία

Κι ύστερα απ´όλα αυτά
Βρήκε τόπο για την οργή του
Την έπλυνε
Τη στόλισε
Έπραξε τα δέοντα
Ευχήθηκε μακάρια ανάπαυση
Άδραξε το κέρατο ενός ζωντανού
Χάθηκε προς άγνωστη κατεύθυνση
Καβαλάρης χωρίς νώτα  
Διαπέρασε σύννεφα, ουρανούς, στρατόσφαιρες
Συνέτριψε φράγματα φωτός και ήχου
Αγκιστρώθηκε κάποτε στην έλλειψη του χρόνου
Έκτοτε νέα του δεν είχαμε
Παρ εκτός κάτι όνειρα βραδινά
Και φυσικά δυο τρεις αυταπάτες
Χαρτζιλίκι στη χούφτα για τις εκδρομές μας
Παρακαλώ, μετά την αναχώρησή μου
Ας αφεθεί το άνωθεν
Εις μνημείον πεσόντα αγέρωχα επί το έργον της ζωής του
Ως κατάθεση έναντι στεφάνου

Τόπος αναψύξεως

Κάπως έτσι ξεκίνησε η μικρή αναπαράσταση
Ανοιξιάτικης εκδρομής
Εις τόπον χλοερόν
Χωρίς καρό τραπεζομάντηλο για το στρώσιμο του γεύματος
Η τροφή ελαφριά
Πρόχειρη
Ταιριαστή με το μελλούμενο αποκύημα αυτού του αστείου ανθρώπου
Μ' ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στους κροτάφους
Αυτός σωριάστηκε οφειλέτης
Ανεξόφλητου χρέους
Με αυτόβουλη εκπυρσοκρότηση
Κάτω απ' τις αδιάφορα ευημερούσες νεραντζιές
Και όλοι γελάσαμε
Λες και οι στιγμές αντέχουνε πάντα την ευφορία
Μείναμε εκεί ελπίζοντας πως θα σηκωθεί από το χώμα
Μετά νύχτωσε
Εκκρεμότητες μας περίμεναν στο σπίτι
Εργάσιμη, βλέπεις, η επόμενη
Λίγο πριν τον ύπνο
Θυμήθηκα έναν άσπρο όγκο αφημένο κάτω από τα δέντρα
Μάλλον θα φύσηξε ο αέρας και συγκέντρωσε τα πεσμένα ανθάκια εκεί
Ή κάποιος ίσως να ξέχασε το σακάκι του
Αυτό σκέφτηκα

Το τρένο φάντασμα


Θα έχει περάσει και μια συντέλεια από τότε
Και αυτός ακόμα εκεί
Στέκει με τη βαλίτσα στο χέρι
Όρθιος
Τα γένια του απλώθηκαν στις ράγες
Έλιωσαν τα ρούχα απ´τους αιώνες
Ιδανικό λίπασμα
Βλάστησε ολόκληρος
Άνθη αποδημητικά ρίζωσαν στα μαλλιά του
Φωλιές χελιδονιών οι τσέπες του
Πτυχώσεις γραμμένες στην αναμονή
Ο συρμός δεν έφτασε ποτέ
Εμείς ή κάποιος απ´τους επόμενους δεν είδε τίποτα να έρχεται
Ταξιδιώτες δεν επιβιβάστηκαν
Κι όμως
Είναι  σίγουρος για το δρομολόγιο
Το εισιτήριο δέρμα δεύτερο στο χέρι του
Λάκκος στο μέγεθος του πέλματος
Σκάφτηκε με τα χρόνια
Οριζόντια κολώνα μιας κατ´επίφασιν ύπαρξης
Θα ´ρθει η μέρα που η γη θα πιεί το επίμονο σαρκίο
Κατά καιρούς πέρασαν πολλοί από τον σταθμό
Αργόσχολοι περαστικοί
Εμπειρογνώμονες βεβαιοτήτων
Απεγνωσμένοι ποιητές
Θρασύδειλοι επαναστάτες
Άντρες, γυναίκες, παιδιά
Όλοι να δούνε θέλησαν
Αυτόν που περιμένει τον «Γκοντό»
Όνομα κι αυτό για μια αμαξοστοιχία
Συνώνυμο της προσμονής του απόντα
Αυτού που ίσως και να έρθει
Μέχρι τότε
Μόνος στην αποβάθρα
Υπάρχει

Μαρία Κουλούρη