photo  Anahit Hayrapetian

IVAN HRISTOV

Εισαγωγή -Μετάφραση από τα βουλγάρικα: Ζντράβκα Μιχαϊλοβα

 

 

Ο Ιβάν Χρίστοβ γεννήθηκε το 1978 г. στην πόλη Μπόροβο της Βουλγαρίας.Το 2002 ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές της Βουλγαρικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας «Αγιος Κλήμεντ Όχριντσκι». την ίδια χρονιά η πρώτη ποιητική του συλλογή «Αντίο, δεκατοέννατε αιώνα» πήρε το βραβείο καλύτερου ποιητικού ντεμπούτου στον εθνικό διαγωνσιμού «Yuzna prolet” («Άνοιξη του Νότου»). Το 2004 εκδόθηκε το δεύτερο ποιητικό του βιβλίο με τίτλο «Bdin» (η μεσαιωνική ονομασία της πόλης του Βιδινίου στον Δούναβη).

Το 2005 μαζί με τους συγγραφείς Petar Chuhov και Emanouil Α. Vidinsky και την εθνομουσικολόγο και μεταφράστρια Angela Rodel δημιούργησε δικό του συγκρότημα για έθνο-рок ποίηση, με την ονομασία „Gologan“, και κυκλοφόρησε το άλμπουμ „Απόπειρα ενθύμησης- запомняне“. Το  2006 διακρίθηκε με το Εθνικό βραβείο „Svetlostrui”/»Φωτοχυσία» για το „Bdin“.

Το 2008 υπέβαλε τη διδακτορική διατριβή στου στο Ινστιτούτο λογοτεχνίας της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών, ενώ το 2009 πήρε το Α΄ βραβείο ποιητικού μαραθωνίου στα πλαίσια του Φεστιβάλ «Η Άνοιξη του Γκόραν» (Goran Spring Festival), Κροατία.

Έχει συγγράψει τη μελέτη «Ο κύκλος „Strelets“ και η ιδέα περί του «πάτριου»- родното“ (2009). Έχει λάβει μέρος σε πολλά λογοτεχνικά και μουσικά φεστιβάλ. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες. Δύο ποιητικά του βιβλία έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό (Τουρκία, 2015 και Ρουμανία, 2016).

Από το 2010 είναι μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης της Σόφιας Poetiki. Κατά την περίοδο 2012-2013 παρουσίαζε της εκπομπή „Το αλφαβητάρι με το ψάρι“ στην Εθνική Ραδιοφωνία της Βουλγαρίας.

Είναι μέλος της Εταιρείας Βούλγαρων Λογοτεχνών και του PEN Club Βουλγαρίας. Το 2013 κυκλοφόρησε το τρίτο του ποιητικό βιβλίο „Αμερικάνικα ποιήματα”, το 2018 το τέταρτο -„Λεξικό του έρωτα“. Την ίδια χρονιά ο Ιβάν Χρίστοβ τιμήθηκε με το βραβείο The Culture is The Refuge of Humanity στο Safi International Forum of Poetry στην πολή Safi του Μαρόκο (2018).

Иван Христов е роден през 1978 г. в гр. Борово. През 1996 г. завършва Националната Априловска гимназия в гр. Габрово, специалност Култура, естетика, изкуствознание. 2002 г. завършва Българска филология в СУ „Св. Климент Охридски“. Същата година неговата първа стихосбирка “Сбогом, деветнайсти век” получава наградата за най-добър поетичен дебют от Националния конкурс “Южна пролет”; 2004 г. излиза втората му стихосбирка “Бдин”. През 2005 година заедно с писателите Петър Чухов и Емануил А. Видински и етномузиколога и преводач Анджела Родел основава групата за етно-рок поезия „Гологан“ и издава музикалния албум „Опит за запомняне“. През 2006 г. получава Националната литературна награда „Светлоструй” за „Бдин“. 2008 г. Иван Христов защитава докторат в Института за литература към Българската академия на науките, а през 2009 г. получава първа награда от поетичен маратон в рамките на фестивала „Пролетта на Горан“, Хърватия. Автор е на изследването „Кръгът „Стрелец“ и идеята за родното“ (2009). Участвал е в множество международни литературни и музикални фестивали. Негови стихотворения са превеждани и публикувани на над десет езика. Има две поетични книги издадени в чужбина (Турция 2015 и Румъния 2016). От 2010 г. е член на организационния комитет на международния фестивал София: Поетики. В периода 2012-2013 е водещ на предаването „Рибен буквар“ по програма „Бинар“ на БНР. Член е на Сдружение на българските писатели. През 2013 г. излиза неговата трета поетична книга „Американски поеми”. През 2018 година е публикувана четвъртата му поетична книга „Любовен речник“. Същата година Иван Христов получава наградата „Културата е спасение за хуманността“ на Международния форум на поезията Сафи, Мароко 2018.
 

---

Ποίημα 3D

Στον Χρήστο Χρυσόπουλο

Τώρα όταν
περιμένω εδώ
στο δωμάτιο με ανεμιστήρα,
τραπέζι
και δύο ξύλινες καρέκλες,
πόσο θα ήθελα
το μάτι μου να πάρει да зърна
εκείνη την Ελλάδα,
την οποία είδα
στην πολιτεία της Μινεσότα,
σε τρισδιάστατο
κινηματογράφο,
εκείνη την Ελλάδα
φωτεινή,
ζεστή
και αναπνέουσα
όπως μια στιγμή
πριν το κλείσμο
των ματιών.
 

3D стихотворение

На Христос Хрисопулос

Сега, когато
чакам тук
в стаята с вентилатор,
маса
и два дървени стола,
как бих искал
да зърна
онази Гърция,
която видях
в щата Минесота,
в кино
с три измерения,
онази Гърция
светла,
топла
и дишаща
като миг
преди затваряне
на очите.

Άγγελος στο αεροπλάνο

«Υπάρχει κάτι σάπιο στο ψωμί μας
έτσι όπως υπάρχει κάτι σάπιο
στο βασίλειο της Δανιμαρκίας»
μου είπε
«Και ο καφές είναι κρύος
σαν τις ακτές της Ισλανδίας»
αλλά τι σημασία έχει άραγε
είπα στον εαυτό μου
τι σημασία άραγε έχει
αυτό
για την ευτυχία μας
Τώρα τελευταία
συχνά βλέπω
ένα άσχημο όνειρο
σου το είπα
η κόρη μας πέφτει
και χτυπάει το γόνατό της
και αυτή τη φορά πάλι το ίδιο
όμως όταν ξύπνησα
είδα
έναν άγγελο στο αεροπλάνο
 

Ангел в самолета

"Има нещо гнило в хляба ни
така както има нещо гнило
в Дания"
каза ми
"И кафето е студено
като бреговете на Исландия"
Но какво значение има
казах си
Но какво значение има
това
за нашето щастие
Напоследък често
ме спохожда
лош сън
казах ти
дъщеря ни пада
и си удря коляното
и този път беше така
но когато се събудих
видях
ангел в самолета
 

Μπροστά στο μουσείο του Νίκολα Τέσλα στο Βελιγράδι

Αγαπητέ Νίκολα Τέσλα,
ξέ πως ήθελες να χτίσεις
να χτίσεις πύργο,
ο οποίος να διασκορπά
δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα
σε όλο τον κόσμο,
όμως το πείραμα
ήταν ανεπιτυχές.
Καθώς η ποίηση
είναι η μoναδική ενέργεια,
η οποία μετατρέπει
την αποτυχία σε επιτυχία,
σου κάνω δώρο
αυτό τον ποιητικό πύργο/ πύργο της ποίησης
πύργο.
Πρόσεχε
πως θα τον χρησιμοποιήσεις.
 

Пред музея на Никола Тесла в Белград

Скъпи Никола Тесла,
знам че ти искаше
да построиш кула,
която да разпръсква
безплатно електричество
в целия свят,
но твоят опит
беше неуспешен.
И понеже поезията
е едиствената енергия,
която трансформира
неуспеха в успех,
ти подарявам
тази поетическа
кула.
Внимавай,
как ще я използваш.
 

Poetry Room

βιβλιοπωλείο City Lights
Σαν Φρανσίσκο

                 Στη Sylvia Choleva

όλοι εμείς
στεκόμαστε
σ‘ αυτό το σκοτεινό
και ελαφρώς πνιγηρό
poetry room
δωμάτιο για ποίηση 
σωπαίνουμε
και περιμένουμε
πότε άραγε
κάποιος από εμάς
θα βγει από αυτό
 

Poetry Room

книжарница City Lights
Сан Франциско

                       На Силвия Чолева

всички ние
стоим
в тази мрачна
и леко задушна
poetry room
стая за поезия
мълчим
и чакаме
кога ли
някой от нас
ще си излезе
 

Bernie

Και εμείς συζητούσαμε 
για τις διαφορές 
του Καθολικισμού 
και Προτεσταρντισμού,
και εκείνος μοιράστηκε μαζί μου
την επιθυμία τους 
να έχουν γυναίκες
ιερωμένες
να δεχθούν και 
γκει
στην εκκλησία.
Ύστερα με ρώτησε 
πώς έχουν τα πράγματα σε μας. 
Του είπα 
ότι ο δικός μας ο
Χριστιανισμός
είναι πιο συντηρητικός
και πιο μυστικιστικός
πως εμείς
δεν μιλάμε πολύ 
για τα προβλήματά μας.
Εκείνος απόρησε.
Δεν αποτόλμησα 
να του πω
πως επί 45 χρόνια 
δεν είχαμε Θεό
και τώρα ήμασταν
ευτυχισμένοι
απλά
να προσευχόμαστε.
 

Бърни

И ние говорихме
за разликата 
между католицизма
и протестанството,
и той ми сподели
за тяхното желание
да имат жени
свещеници
и да приемат 
гейове
в църквата.
После ме попита
как е при нас.
Аз му казах,
че нашето
християнство
е по-консервативно
и по-мистично,
че ние
не говорим много
за нашите проблеми.
Той се зачуди.
Не посмях 
да му кажа,
че за 45 години
нямахме Бог
и сега бяхме 
щастливи
просто
да се молим.

Ένα βουλγάρικο ρόδο 

Πρέπει να υπάρχει 
κάτι βουλγάρικο,
έλεγα στον εαυτό μου,
πρέπει να υπάρχει 
κάτι βουλγάρικο
στην πόλη αυτή.
Τριγυρνούσα στους δρόμους
και στις γκαλερί...
Στο μουσείο της επιστήμης
άκουσα να μιλούν βουλγάρικα,
αλλά δεν ήταν αυτό,
είπα στον εαυτό μου
και όπως ο κάθε βούλγαρος
στο εξωτερικό
την έκανα γυριστή.
Ενώ ξαφνικά,
στο Walker Art Center
το είδα - 
ένα βουλγάρικο 
ρόδο.
Ακριβώς εκεί,
ανάμεσα στον Άντι Γουόρχολ 
και τη Γιόκο Ονο,
ένα βουλγάρικο 
ρόδο 
με την επεξήγηση/ ετικέτα:
Christo.
Τυλιγμένο 
σε μετάξι,
ώστε 
να φαίνεται 
και ταυτόχρονα  
να μην αγκυλώνει.

Една българска роза

Трябва да има
нещо българско,
казвах си,
трябва да има
нещо българско
в този град.
Обикалях улиците
и галериите...
В музея на науката
чух българска реч,
но не беше това,
казах си
и като всеки българин
в чужбина
заобиколих.
Докато, изведнъж,
в Walker Art Center
я видях - 
една българска
роза.
Точно там,
между Анди Уорхол
и Йоко Оно,
една българска 
роза
с надпис:
Christo.
Опакована 
в коприна,
така че
да може 
да се вижда
и в същото 
време, 
да не боде.

© Poeticanet