ΘΩΜΑΣ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ
© Poeticanet
Τρία ποιήματα
Το φυλαχτό
Μικρό κορίτσι
περνούσες κρυφά απ’ το γεφύρι
κι η μάνα σου, σε μάλωνε
μην και σ’ αρπάξει η ξωθιά.
Κι ύστερα με την ήβη ακόμα άγουρη
κάτω απ’ το γεφύρι
πλατσούριζες με τα γυμνά σου πόδια
κλέβοντας φιλιά από τον άνεμο
που έρχονταν μαζί
με το αμούστακο παιδί
που συναντούσες στ’ όνειρά σου.
Κι ύστερα πάλι,
πάνω από τούτο το γεφύρι
πέρασαν τα μουλάρια,
φορτωμένα τα προικιά,
για του καλού το σπίτι.
Κι ο σπόρος κάρπισε
κι η χαρά μαζί κι ο τρόμος
ήρθαν να κάτσουνε δίπλα σου
ώσπου σου φόρεσαν την γέφυρα στο χέρι
- ένα μικρό κειμήλιο, από μαμά σε κόρη -
να σε φυλάει, για να μπορείς
την κόρη να μαλώνεις
μην την αρπάξει η ξωθιά
όταν κρυφά περνάει απ’ το γεφύρι.
Εν Κύπρω το σωτήριον έτος 1156
Princeps Rainaldus insulam Cyprum occupat, et ejus habitatores spoliat violenter.
Guillame de Tyr
Historia rerum in partibus transmarinis gestarum
Liber XVIII, caput X
Μυλίττα δε καλέουσι την Αφροδίτη Ασσύριοι…
Ηρόδοτος Ι, 199
«Εγώ, που μέσα μου έτρεχε αίμα ελληνικό και φράγκικο
ήρθα εδώ, υπηρετώντας πιστά τον αφέντη μου Ρεϋνώ ντε Σαντιγιόν
και λήστεψα και σκότωσα και βίασα.
Και ‘δω, έξω απ’ το χωριό, στη σκάλα τούτης της εκκλησιάς
την είδα, να με κοιτά στα μάτια και να λέει:
«Τη Μυλίττα, τη Μυλίττα»,
Και τότε χωρίς να ξέρω, έβγαλα τρία νομίσματα χρυσά
με το κεφάλι του Νουρ εν Ντιν αφέντη
και τα ‘ριξα στα πόδια της.
Και αυτή τα πήρε, γδύθηκε
και μού ‘δωσε αυτά που αξίζουν στις γυναίκες.
Και τότε, ούτε Αντιόχειες, ούτε παλάτια,
ούτε τον άπιστο τον Τούρκο είχα στο μυαλό μου.
Μοναχά, εδώ να μείνω επιθύμησα, σ’ αυτόν τον τόπο.
Αλλ’ ο αφέντης Ρεϋνώ είχεν άλλο σκοπό μες στην καρδιά,
και λίγο πριν φύγει για την φράγκική την Αντιόχειά του
Μ’ άφησεν εδώ ν’ αναπαυθώ απ’ το σπαθί του.
Και αυτά εν έτη 1156».
Σ’ ένα παλιό βιβλίο τέτοια διαβάζοντας, σκέφτηκα:
Αλήθεια, πόσο λίγο αλλάζουνε τα πράγματα!.
Μαρία η Αιγυπτία
Με λεν Μαρία
και μένω σ’ ένα υγρό δωμάτιο στο κέντρο του Καΐρου.
Είμαι όμορφη, πολύ όμορφη αν και κανένας δεν το βλέπει αυτό.
Εγώ όμως το βλέπω κάθε πρωί που χτενίζομαι μπροστά στον καθρέφτη:
Τα μαύρα μαλλιά πέφτουνε μπουκλωτά πάνω στους εβένινους ώμους μου
τα στήθη στητά σαν δυο μικρά μήλα στέκονται περήφανα σημάδια του προορισμού
τα χείλη μου καβουρδισμένα αμύγδαλα λάμπουν στις πρωινές αχτίδες
και κάτω απ’ τον αφαλό, ανάμεσα στα πόδια, ένα γλυκό δαμάσκηνο, δύο γλυκοί χουρμάδες.
Είμαι όμορφη, πολύ όμορφη αν και κανένας δεν το βλέπει αυτό.
Περνούν και προσπερνούν οι άνθρωποι γύρω μου.
Στέκονται για λίγο, με κοιτούν, χαμογελάν μ’ ένα βλέμμα αλλόκοτο
κι ύστερα περνώντας από δίπλα μου με σκουντάν στον ώμο, σαν από λάθος ή αδεξιότητα.
Μερικοί καμώνονται πως με ξέρουν κιόλας.
Σταματούν, μου δίνουν το χέρι, ρωτάν για την υγεία, την διάθεσή μου, το πώς θα περάσω το απόγευμα
και μετά χαιρετούν χωρίς να σηκώσουν το βλέμμα και φεύγουν προς τα πίσω σαν κυνηγημένοι.
Είναι και μερικοί που τους γνωρίζω καλά.
Όταν τους συναντάω φοράνε πάντα μαύρα γυαλιά, καπέλο και ένα σακάκι κουμπωμένο σφιχτά από μπροστά με το περίστροφο να φουσκώνει στην μέσα τσέπη.
Τους κοιτάω κατ’ ευθείαν στα μάτια. Κι αυτοί στέκουν ακίνητοι, σαν ατάραχοι λες.
Στην αρχή κάνουν πως δεν με γνωρίζουν. Κι όμως με γνωρίζουν καλά.
Είναι αυτοί που με διακόρεψαν και που ύστερα με γνώρισαν στους φίλους τους και στους φίλους των φίλων τους και βγάζαν λεφτά απ’ το κορμί μου.
Και εγώ τους κοιτάζω κατάματα
κι αυτοί μην έχοντας τίποτ’ άλλο να κάνουν, με το κεφάλι πάντα ψηλά,
περνάνε δίπλα μου ξυστά και στρίβουν στην γωνία,
βαδίζοντας αργά αρχοντικά σαν να μην πέρασε ημέρα καμία
από ‘κείνη την πρώτη τη φορά.
Με λεν Μαρία
και μένω σ’ ένα υγρό δωμάτιο στο κέντρο του Καΐρου.
Ο Θωμάς Παπαστεργίου γεννήθηκε στη Βέροια το 1980. Σπούδασε Μαθηματικά και Πληροφορική στην Πάτρα και τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά: Παρέμβαση, Μανδραγόρας, Συμπόσιο, Φαρφουλάς, στον συλλογικό τόμο "Τα στάχυα και οι καρποί" των εκδόσεων Πανεπιστημίου Πατρών, στην "Ανθολογία Ερωτικής Ποίησης" και στην "Ανθολογία" του Λογοτεχνικού Τμήματος των ΠΟΦΠΠ καθώς και στα Πρακτικά του Συμποσίου Ποίησης. Η ποιητική του συλλογή «Μικρή λειτουργία της άνοιξης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ars Poetica.
Ημ/νία δημοσίευσης: 5 Απριλίου 2025
- ΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΛΥΝΤΙΑ
- BELLI, GIOCONDA
- COLLINS, BILLY
- ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΟΝΕΤΟΥ
- ΒΑΡΒΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΒΕΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ, ΧΑΡΗΣ
- ΙΣΑΡΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
- ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ
- ΜΗΤΡΑΣ, ΜΙΧΑΗΛ
- ΠΑΛΑΜΑΣ, ΚΩΣΤΗΣ
- ΡΟΥΜΑΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
- ΛΑΓΙΟΣ, ΗΛΙΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ
- ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ.
- ΟΙΚΟΣ & ΠΟΙΗΣΗ
- ERICH FRIED
- JATTIN GOMEZ, RAUL
- JUARROZ, ROBERTO
- ROTHENBERG, JEROME
- SEXTON, ANNE
- ΓΟΝΑΤΑΣ, Ε.Χ
- ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΛΗΣ
- Ποιητές του περιοδικού AutreSud
- ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
- ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- NOVAC, ANDREI
- Βάλια Γκέντσου, Παραμύθια ανάποδα (Θεμέλιο, 2020) ΩΣ ΑΓΑΠΗΤΑ ΤΑ ΣΚΗΝΩΜΑΤΑ ΣΟΥ* Τα μεσημέρια στο σπίτι κυλούσαν αργά σαν μεγάλα ποτάμια ο βυθός παγίδευε τις βεβαιότητες Πήγαινα και καθόμουν στο πίσω μέρος μιας άδειας εκκλησίας σ
- ΒΛΗΣΙΔΗ, ΕΛΕΝΗ
- ΚΑΤΣΑΜΠΗ, ΣΤΕΛΛΑ
- ΛΟΥΚΙΔΟΥ, ΕΥΤΥΧΙΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
- ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΓΛΩΣΣΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ
- ΣΙΔΕΡΗΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΑΝΤΡΕΑΣ
- CALLEJON, BEGONIA
- NOVAC, RUXANDRA
- ROFFÉ, MERCEDES
- WILMS MONTT, TERESA
- WILMS MONTT, TERESA
- ΖΝΤΡΑΒΚΑ ΜΙΧΑΙΛΟΒΑ
- ABRUTYTE, NERINGA
- AKHMATOVA, ANNA
- ALTOLAGUIRRE, MANUEL
- AMIRTHANAYAGAM, INDRAM
- ...Δείτε περισσότερα