ΘΑΝΟΣ ΚΑΝΔΥΛΑΣ

Οι μέρες μας

Σαν δροσερό χορτάρι οι μέρες μας
Σαν αγριολούλουδο στον κάμπο που δακρύζει
Φυσάει αέρας πάνω του και χάνεται
Την άλλη μέρα δεν θα το γνωρίζει
Περνάει αέρας χάνεται.

Ασήμωσε

Ασήμωσε και κρένω
Τ’ ασήμι όλου
Tου κόσμου άρχοντα

Σώπα, κοίταξε, τρέξε

Να ευρεθείς
Δωδεκαετής εις τον αγρό ¹

- Κι οι βιολιστές κρυμμένοι
Μέσα στα φυλλώματα -

Θα ’θελες πάλι
Μα δεν γίνεται

Πρώτη και τελευταία ήταν

Χαβέλ Χαβaλίμ ²

Πνοή ανέμου, ματαιότης.

Δεν υπάρχει καιρός ³

Επειδή δεν υπάρχει καιρός
Επειδή καιρός δεν υπάρχει
Κι ας λένε «κάθε πράγμα στον καιρό του»

Σήμερα κιόλας θα έλθω να σε βρω
Να σου πω ότι δεν υπάρχει πια καιρός

Κι αυτό που λένε «έχει ο καιρός γυρίσματα»
Άθλια γιατροσόφια υποταγής

Τούτο να ξέρεις μόνο:

Υπάρχει ένας καιρός για τα οράματα ⁴
Κι ο καιρός της προσμονής τους

Υπάρχει ένας καιρός για τα οράματα
Και ο καιρός για την ταφή τους.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1 Δωδεκαετής εις τον αγρό. Τίτλος ποιήματος στη συλλογή «Η ευωδιά των αγρών»  (Γαβριηλίδης, 2020)
2 Χαβέλ Χαβαλίμ (Εβραϊκά: הֲבֵל הֲבָלִים) σημαίνει (κατά τους Ο΄) Ματαιότης Ματαιοτήτων.
3 Δεν υπάρχει καιρός. Δες Αποκάλυψη Ιωάννη (κεφ. Ι, 6): ὅτι χρόνος οὐκέτι ἔσται.
4 Υπάρχει ένας καιρός για τα οράματα.
 Δες Εκκλησιαστή (Εβραϊκά:קֹהֶלֶת – Κοέλεθ)
Γ΄, 1-8 (μετάφραση Ο΄): Τοῖς πᾶσι χρόνος καὶ καιρὸς τῷ παντὶ πράγματι ὑπὸ τὸν
οὐρανόν. καιρὸς τοῦ τεκεῖν καὶ καιρὸς τοῦ ἀποθανεῖν, καιρὸς τοῦ φυτεῦσαι καὶ καιρὸς τοῦ ἐκτῖλαι τὸ πεφυτευμένον…