Εκτύπωση του άρθρου

ΝΙΚΟΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ


ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ

 
Το ταξίδι στον ήλιο;
Κάτι το
ποιητικό.
Μπορείς
θαυμάσια να ισχυριστείς
αισθητικό.
 
Καθώς κυρίως εχόρεψα
με τις γαλάζιες κόρες
καθώς συνέτριψα τις ώρες
τοιουτοτρόπως.
 
Κι άφαντος έγινα μετά.
 
 
ΓΛΥΠΤΗΣ ΜΙΑΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
 
Γλύπτης μιας θάλασσας
τάχα τι γύρεψα;
Κύματα πέτρινα
πια δε μιλούν.
Σκάλισα όμως
πάνω τους πρόσωπα.
Να υπακούν
και στυγνά
κάποτε να γελούν.
 
Γλύπτης μιας θάλασσας
θάλασσα γύρεψα.
Αλλ' όμως να!
Με μια μορφή
απρόσιτη, ευγενική.
 
Να διαβαίνει μοναχική
Κυρά
μες στα άφαντα νερά.
 
 
ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑ ΒΑΘΙΑ
 
Τραγούδησα βαθιά
για ν' ανατείλει.
Και μια ώρα αόριστη
σκεπασμένη με πέπλα
μια τέτοια μου ώρα
συνέβη αυτό πράγματι.
 
Όμως παράλληλα
κάτι πλάσματα κάτωχρα
άφτερα
           άφτερα εντελώς
βγαλμένα απ' την οδύνη
υψώθηκαν και έστησαν
χορό γύρω απ' τον ήλιο.
 
Νίκος Βιολάρης

Ημ/νία δημοσίευσης: 29 Οκτωβρίου 2007