Εκτύπωση του άρθρου


EMANUIL A. VIDINSKY

 

 

Μετάφραση: Ζντράβκα Μιχάιλοβα 

 

 

O Emanuil A. Vidinsky (γεν. 1978) έχει συγγράψει τις συλλογές διηγημάτων «Χαρτογράφηση της φυγής» (2005), «Ο Έγκον και η σιωπή» (2015), το μυθιστόρημα «Τόποι για να αναπνέεις» (2008) και την ποιητική συλλογή Par Avion (2011), η οποία έχει μεταφραστεί στα γερμανικά. Έχει επιμεληθεί συλλογή διηγημάτων σύγχρονων Βούλγαρων συγγραφέων, η οποία εκδόθηκε το 2018 στα γερμανικά με τίτλο «Ein fremder Freund» (2017) και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις eta Verlag Berlin. Κείμενά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ανάμεσα στις οποίες αγγλικά, γερμανικά, πολωνικά, ουγγρικά, αραβικά. Ασχολείται ενεργά με τη μουσική και είναι ένας από τους συνιδρυτές, μαζί με τον ποιητή Petar Chuhov, του συγκροτήματος Par Avion Band, από το 2013. Μέχρι στιγμής έχουν τρία μινι-άλμπουμ (ЕР) και ένα single.

Κατά την περίοδο 2008 - 2012 ήταν συντάκτης και παρουσιαστής στο βουλγαρόφωνο πρόγραμμα της Deutsche Welle στη Βόννη, μετά την επιστροφή του στη Σόφια έγινε αρχισυντάκτης του λογοτεχνικού περιοδικού «Πανοράμα», διευθύνοντας ταυτόχρονα και τον ομώνυμο εκδοτικό οίκο (2013-2016). Τακτικός καθηγητής στην Ακαδημία δημιουργικής γραφής „Rabbit Hole“.

 

Αν μπω μέσα σου σαν γράμμα

θα ήθελα να ήμουν “Ж”
ν’ ανοίξω πλοκάμια μέσα στο κορμί σου
και σαν ιστός αράχνης να αναχαιτίζω
όλες τις φυγές σου
 

Ако вляза в теб като буква


бих искал да съм “Ж”
да разтворя пипала в тялото ти
и като паяжина да прихващам
всички твои бягства

 

τίποτα
 

Τίποτα
από το καλοκαίρι που κιτρίνιζε
τότε που βλέπαμε τα ηλιοβασιλέματα μέσα από γυαλιά ηλίου

για να μην κοκκινίσουν οι ίριδές μας
 

Τίποτα
από τη βουρκωμένη φυλλωσιά
στα χρυσαφένια δάχτυλά μου
 

Τίποτα
από τη σκόνη και το νερό
που κόλλησαν στο δέρμα πάνω

Από τις φωλιές των περιστεριών
που κάνανε αυγά στην ποδιά μας
 

Τίποτα
από τις οφθαλμαπάτες
για ελιές και για κρασί

Από τον χωρισμό, την κούραση και τις σταγόνες της βροχής
στο τζάμι του τραίνου
 

Τίποτα
από το γράψιμο πάνω στο γόνατο
από το ζωγραφίζοντας ανάσκελα

Τίποτα
από τη σύναξη των νεφών πίσω
από το παλιό κρύσταλλο

Τίποτα από τις
τις αγκαλιές
των φωτογραφιών
από τις βρεγμένες εκτυπώσεις

Τίποτα
από τον γλάρο
ο οποίος τρώει ψάρι από το χέρι μου

από το πέταγμά του προς εμένα
από το ράμφος του

από τη γάζα και την απόλαυση
από τη μουσική
και τη μακροβιότητα της στιγμής

Τίποτα
από το καλοκαίρι που κιτρινίζει
και από τη βουρκωμένη φυλλωσιά

των δακτύλων μου που έδυσαν

Τίποτα
Τίποτα δεν θυμάμαι.

 

Нищо

 

Нищо
от жълтеещото лято
в което гледахме залезите през слънчеви очила
за да не почервенеят зениците ни

Нищо
от тинестата шума
на позлатените ми пръсти

Нищо
от прахта и водата
слепени по кожата

от гнездата на гълъбиците
които снасяха в скута ни

Нищо
от миражите
за маслини и вино

от раздялата умората и капките дъжд
по стъклото на влака

Нищо
от писането на коляно
рисуването на гръб

Нищо
от прибирането
от облаците
от стария кристал

Нищо
от обятията
на фотографиите
от мокрите проявявания

Нищо
от гларуса
който яде риба от ръката ми

от полета му към мен
от клюна му

от бинта и удоволствието
от музиката
и дълголетието на мига

Нищо
от жълтеещото лято
и тинестата шума
на залезлите ми пръсти

Нищо
Нищо не си спомням.

 

Έρωτας

 

Όταν οι βραδιές είναι κρυστάλλινες
και τα σκυλιά γαυγίζουν σιγανά
όταν τα κεριά κάνουν υπερβολικό θόρυβο
ενώ εσύ νιώθεις διαφορετικός
ξεντύνεσαι βουβά τους φόβους σου
τους τακτοποιείς προσεκτικά πάνω στην καρέκλα
μετά κάνεις μια εισπνοή
και πέφτεις αργά για ύπνο
με μια έκρηξη μες την καρδιά

 

Любов

 

Когато вечерите са кристални
и кучетата лаят тихо
свещите са прекалено шумни
а ти чувстваш се различен
събличаш нямо страховете си
подреждаш ги внимателно на стола
след това поемаш въздух
и си лягаш бавно
с една експлозия в сърцето

 

Αύγουστος

 

Τις μέρες που το φως περιφέρει τις σκιές του
και οι ελλείψεις είναι απλά λεκέδες πάνω στην πλάκα της μνήμης
οι γωνίες των κτηρίων λιώνουν από τη ζέστη
ενώ η ζεστασιά του κορμιού ξεχύνεται στις λεωφόρους
τέτοιες μέρες εκπνέεις πόθους στις χούφτες σου
ισιώνεις το φόρεμα στο κορμί σου
και σχεδόν δεν ακούς όταν σου λέω
κάποια μέρα θα πρέπει να αλλάξω

τις χορδές της κιθάρας μου
αλλά εσύ δεν πρέπει να ανησυχείς,
επειδή το καλοκαίρι είναι αιώνιο
ενώ η σιωπή έχει τη μορφή σου

 

Август

 

В дните, в които светлината разхожда сенките си
и липсите са просто петна върху плочата на паметта
ъглите на сградите се разтапят от горещината
а топлината на тялото се разлива по булевардите
в такива дни издишаш копнежите си в шепи
приглаждаш роклите около тялото си
и почти не чуваш, когато ти казвам
някой ден ще трябва да сменя
струните на китарата си
но ти не бива да се безпокоиш,
защото лятото е вечно
а тишината има твоя образ

 

Love Limited

 

Να περπατάς στην κόψη του ξυραφιού
δεν είναι το ίδιο
όπως όταν η κόψη του ξυραφιού
περπατάει πάνω σου

 

Love Limited

 

Да ходиш по острието на бръснача
не е същото
като острието на бръснача
да ходи по теб

 

**********

 

Τα Βαλκάνια
είναι το Μπαλκόνι της Ευρώπης
καμιά φορά σ’ αυτό βγαίνουν
οι Ευρωπαίοι
να απολαύσουν για λίγο
τη θέα
πριν ξαναμπούν
στα τακτοποιημένα δωμάτιά τους

 

Балканите
са Балконът на Европа
на него понякога излизат
европейците
да се порадват малко
на гледката
преди отново да влязат
в подредените си стаи

Μετάφραση από τα βουλγάρικα

Ζντράβκα Μιχάιλοβα 


Ημ/νία δημοσίευσης: 23 Ιανουαρίου 2023