Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, γεννήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1953 στην Κραϊόβα, της Ρουμανίας. Από το 1954, λόγω της στρατιωτικής σταδιοδρομίας του πατέρα του, εγκαταστάθηκε οριστικά μαζί με την οικογένεια του στο Βουκουρέστι.

Για την πλούσια δημιουργία του βραβεύτηκε αρκετές φορές, όπως:
το 1998 βραβεύεται από την Ένωση Επαγγελματιών Συγγραφέων Ρουμανίας για το πρώτο του βιβλίο Ο Δρόμος μέχρι το Τρελοκομείο και για το Ήμισυ της Επιστροφής
το 2002 βραβεύεται από την Ένωση Συγγραφέων Βουκουρεστίου για το βιβλίο του Ιχνογράφημα Ανδρός
το 2011 για την συλλογή ποιημάτων Άκρα Σιγή πριν την Σιγή /Liniştea de dinaintea liniştei  πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ρουμανίας.
το 2013 για το kémada βραβεύεται με το Βραβείο της Χρονιάς της Ένωσης Συγγραφέων Ρουμανίας.

Το έργο του περιλαμβάνεται σε διάφορα λογοτεχνικά λεξικά και ποιητικές ανθολογίες στη Ρουμανία και στο εξωτερικό, όπως  Η διαίρεση του Μορφέα, Ανθολογία της γενιάς του ’90, του Dan Silviu Boerescu (Ed. Phoenix, Bucureşti, 1994), Born in Utopia (Talisman House Publishers, SUA, 2006), Συγγραφείς Βασιλικής Οδού Anthologie de la poesie roumaine contemporaine 1990-2013, ZOOM-ROUMANIE. Anthologie de la poésie roumaine contemporaine1960 – 2000, κ.τ.λ.

Ποιητικά κείμενα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, ιταλικά, βουλγάρικα, σέρβικα και αλβανικά και έχουν δημοσιευτεί συλλογές σε λογοτεχνικά περιοδικά στις ΗΠΑ, Αγγλία, Σερβία, ΠΓΔΜ, Αλβανία, Ελλάδα, Μαρόκο, Μολδαβία, Ισπανία και Ιταλία. Είχε προσκληθεί και συμμετείχε σε διεθνή φεστιβάλ ποίησης στη Μακεδονία και στην Αλβανία - όπου, το 2006, έλαβε τη διάκριση του «Επίτιμου Δημότη της πόλης του Δυρραχίου» και το 2007 προτάθηκε και εκλέγεται να πάρει μέρος στην κριτική επιτροπή του ίδιου φεστιβάλ, που ονομάζεται Ποετέκα.

 

Κατά τα τελευταία 13 χρόνια έχει συνεργαστεί με την Τηλεοπτική και Ραδιοφωνική Κρατική Εταιρία της Ρουμανίας, και με το κανάλι Πολιτιστική Ρουμανία TV όπου και δίνει συνεντεύξεις, συμμετέχει σε λογοτεχνικά προγράμματα και παρουσιάζονται και οι διάφορες ποιητικές δημιουργίες του και δύο θεατρικά έργα του, προσαρμοσμένα για ραδιόφωνο.

Είναι μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της Ρουμανίας, της Ένωσης Επαγγελματιών Συγγραφέων Ρουμανίας, της  Ένωσης Δημοσιογράφων της Ρουμανίας και ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Ανεξάρτητων Δημοσιογράφων της Ρουμανίας. Από το 2003 εργάζεται ως συντάκτης βιβλίων  στο Εκδοτικό Οίκο Μουσείο Ρουμανικής Λογοτεχνίας, του Εθνικού Μουσείου της Ρουμανικής Λογοτεχνίας στο Βουκουρέστι.

 

 
ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ

cititor de bunăvoie

ești într-o încăpere cu pereți subțiri de hârtie.
singurele sunete sunt bătăile inimii tale
mai lungi mai scurte
mai repezi mai domoale
după cum ea
călăuza
te conduce
ca pe un orb
de mână.
în timpul ăsta mor oameni
se nasc prunci
se iubește
se părăsește
se pornesc războaie
ard orașe
se despart apele de ape
se doare
iar viața ta e o paragină.
te afli într-o carte cu litere năucitoare
într-o mișcare browniană
când viața di-mprejur te privește
într-o oglindă
aburită
retrovizoare
până când și ea dispare
departe

οικειοθελώς αναγνώστης

εσύ, σ’ ένα δωμάτιο με χάρτινα, λεπτά ,τοιχώματα.
οι μόνοι ήχοι - το κτυποκάρδι σουˑ
μακρύτεροι  πιο κοντοί,
ορμητικοί  πιο ήπιοι. 
όπως αυτή
η οδηγήτρια
σε καθοδηγεί
σαν τον τυφλό
απ’ το χέρι.
στο μεταξύ άνθρωποι πεθαίνουν.
γεννιούνται νεογνά.
ερωτεύονται.
εγκαταλείπονται.
ξεκινούν πολέμους.
πυρπολούν οικισμούς.
χωρίζουν τα ύδατα από ύδατα.
πονούν.
και η ζωή σου έγινε κουρέλι.
βρίσκεσαι σ ’ένα βιβλίο με γράμματα που φέρνουν ζάλη 
σε μια Brown  κίνηση
όταν η γύρω ζωή σε κοιτά
σ’ ένα κάτοπτρο
θαμπό
οπισθοσκόπο
μέχρι που εξαφανίζεται κι’ αυτό
πρόσω,

 

 

printre colinele verzi
neumblate.
dar ție nici că-ți pasă
tu zâmbești - zâmbești fericit fericit
în toată frumusețea dezastrului tău înfloritor
ca într-un vis
cu aromă de opiu
fiindcă și tu ești departe
departe
departe -
ești acel semn de carte
și ochii care ard hârtia
ești personajele
și destinul lor
ești repausul care ar putea oricând orice
dacă s-ar ridica.
ești într-o carte

ανάμεσα σε άθικτους
καταπράσινους λόφους.
εσύ όμως ούτε που νοιάζεσαι.
εσύ χαμογελάς- χαμογελάς τρείς ευτυχής
μες στην ομορφιά της ακμαίας σου καταστροφής
σαν σ’ ενύπνιο
με μηκωνίου γεύση
γιατί και συ είσαι μακριά.
μακριά.
μακριά -
είσαι εκείνος ο σελιδοδείκτης,
τα μάτια που πυρπολούν τα χάρτινα φύλα.
είσαι ο πρωταγωνιστής
και το πεπρωμένο του.
είσαι ανάπαυλά που θα μπορούσε ανά πάσα στιγμής τα πάντα
αν βρίσκει το ορθό του.
είσαι μες σε βιβλίο.

 

 

jurnal cu file albe

trec zilele
pe lângă mine
ca un şirag de deţinuţi –
bună dimineaţa
bună ziua
noapte bună.
scrumiera
plină cu mucuri
paharul golit
și cărțile de pe rafturi
care-mi trăiesc
viața

 

ημερολόγιο με λευκά φύλα

περνούν οι μέρες
εξόν μου
σαν περιδέραια δεσμωτών-
καλημέρα
καλό μεσημέρι
καληνύχτα.
το σταχτοδοχείο
γεμάτο αποτσίγαρα
το ποτήρι αδειανό
και τα βιβλία στα ράφια
να ζουν
αντί εμού τη ζωή.

 

câteodată mă întorc în vodcă
precum în mama
azi dimineaţă
m-a ajuns din urmă un cuvânt
care
mi-a mai şi tras
un bocanc în gură
nu-mi fusese adresat
nu ieşise din vreo armă de foc
şi nici gaură în pământ
nu făcuse
venea însă
dinspre doi hultani ramoliţi
de pe care căzuseră demult epoleţii
vipuştile
şi gradu’.
groaznic
câtă duhoare
poate împrăştia un cuvânt
aşa că m-am întors
într-o foarte mare grabă
pe insula mea
am luat de pe raftul bibliotecii
sticla cu vodcă
şi m-am apucat
s-o răsfoiesc
pagină cu pagină
cer despicat de păsări cu cer despicat de ploaie
imersie după imersie
scafandru cu scafandru

 

ενίοτε γυρίζω στη βότκα
σαν στην κοιλιά της μάνας μου
 σήμερα το πρωί
με πρόλαβε μια λέξη
που
με κλώτσησε κιόλας
μια αρβύλα στο στόμα
δεν προοριζόταν για μένα
δεν είχε βγει από πυροβόλο όπλο
και ούτε τρύπα στην γη
δεν είχε κάνει
όμως προερχόταν
από δύο εξαθλιωμένους αετούς 
από τους οποίους προ πολλού είχαν πέσει οι επωμίδες
οι μπάντες
και ο βαθμός.
τρομερό
δυσωδία πόση
μπορεί να μεταδοθεί από μια λέξη
γύρισα έτσι
πολύ βιαστικά
στο νησί μου
απ’ το ράφι της βιβλιοθήκης πήρα
το μπουκάλι βότκας
και άρχισα
να το ξεφυλλίζω
σελίδα-σελίδα
ουρανό σχισμένο από πουλιά με ουρανό θρυμματισμένο από βροχή 
βύθιση μετά από βύθιση
δύτης με δύτη

 

 

până când
ţăndări
au rămas
din cuvântul acela

 

μέχρι που
θρύψαλα
υπολείπουν
εκείνης της λέξης