ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ

Υποσελήνια τοπία

Διαβήματα γρύλων, διαλόγους περιστεριών

τα σχόλια της ντάλιας καθώς την προσπερνάς αργά

την ώρα που δύει ο ήλιος μέσα στους ψιθύρους

της άνοιξης, στις ομιλίες ενός θολού θέρους

ασφαλώς τ’ ακούς όλα αυτά τώρα πιο καθαρά,

ίδια πάντα, η συντεταγμένη στην υπερβολή –

σού μένει μόνο να μάθεις, ει δυνατόν, απόψε

για την δόξα, όχι την εφήμερη ίσκιων και παθών

των ανθρώπων, αλλά για εκείνη της πανσέληνου,

ιδίως του Σεπτέμβρη στα κλαδιά της καμφοράς

μπλεγμένη κι απελεύθερη, ακίνητη, άφαντη

ξαφνικά μέσα στην κόμη του χρόνου, ένα παιχνίδι

ομορφιάς, είδωλο κι αλήθεια μαζί, καλειδοσκό

πιο δέους των πρωτόγονων φυλών, ένα βλέμμα μου.

Γιώργος Βέης