Γράφει η Άντεια Φραντζή

Στάθης Κουτσούνης, Ρόδο σε καθρέφτη, Μεταίχμιο 2024

Ο ποιητής Στάθης Κουτσούνης είναι ένας δημιουργός ήθους, που επιχειρεί να ισορροπήσει τις υπαρξιακές αντιθέσεις. Αγγίζει  άμεσα τα δύσκολα και πολλαπλώς δεδομένα στοιχεία πλάνης που εντοπίζονται σε πολλά κέντρα εξουσίας της ζωής. Παράλληλα, πλήθος από λέξεις και είδωλα σηματοδοτούν τα καθορισμένα ανθρώπινα όρια.

Η ποιητική συλλογή, με  τίτλο Ρόδο σε καθρέφτη, αποτυπώνει την ανάγκη για την αγάπη.  Ο καθρέφτης αντικατοπτρίζει το κενό και την απουσία στην πραγματική ζωή όταν δεν συναντιέται με την αγάπη.

Η μητέρα ανοίγει την ποιητική ζωή και ανάγεται σε κεντρική μορφή διάπλασης του χαρακτήρα του («Similia similibus»), τόσο, που αναπαραγάγεται ως γονέας είδωλό της («Δυστοκία»).

 Οι λέξεις, γένους θηλυκού, ίσως συγκαλυμμένα ταυτίζονται με πρόσωπα και αισθήματα: η καταπίεση, η ψευδαίσθηση, η εσωτερική διαμάχη, η άρνηση, η επιθυμία, η στοργή, σε μια αντιστοιχία συντονισμού ηλικιακών μεταβάσεων. 

Ο καθρέφτης ως απεικόνιση θέτει το κύριο ηθικό δίλημμα. Στο είδωλο, το ρόδο χάνει την ευωδιά του, την ψυχή του, την αρετή του. Ωστόσο η  επιλογή  του ποιητή παραμένει ξεκάθαρη.