Εκτύπωση του άρθρου

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

 

4 ποιήματα

 

Ο ΘΕΟΣ ΑΣ  ΣΩΣΕΙ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

(Κοιτώντας μέσα από ένα κοίλο κάτοπτρο
το Serve the Servants-Λιβανιστές του Γιώργου Αλισάνογλου)

στον Δημήτρη Δημητριάδη

Στο θάνατο, στο θάνατο γρήγορα!


- Τι λένε για τους μνηστήρες της Πηνελόπης;
(μόνη αλήθεια, η δική μας)
- Μια μέρα ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη,
τέντωσε το τόξο και πέρασε τα βέλη από τις τρύπες
(η χορδή μόνο του ανήκε),
έκλεισε τα παράθυρα και σφάγιασε ανενόχλητος τους μνηστήρες
- Κι η Πηνελόπη;
- Κι αυτή στο κόλπο! (μόνη της;)

Ο  Ορένθαλ Τζέιμς Σιμπσον μπήκε στο διαμέρισμα
3294-2744 χρόνια μετά
έκλεισε τα παράθυρα  και σφάγιασε χαρμανιασμένος
την Πηνελόπη που κρατούσε μαχαίρι
και τον μνηστήρα που φορούσε σώβρακο.
- Την Πηνελόπη;
- Ναι, αυτή, δεν ήταν πια στο κόλπο!
Ο Σίμπσον έπαιξε παλικαρίσια
μαύρο μπείζμπολ – λευκό κατεστημένο:  σημειώσατε 1
(“it’s proud to be black”)

Αλλά Ομήρου Οδύσσεια κατά  Σίμπσον Οδύσσεια
σημειώσατε 1-Χ-2
1 το 1995, τη μέρα της αθώωσης από το ποινικό δικαστήριο
Χ το 1997 την ημέρα της καταδίκης από το αστικό δικαστήριο
2 το 2008 την ημέρα της αιώνιας φυλάκισης για ληστεία και απαγωγή
ή ίσως τελικά την παλιά δολοφονία
(πώς να το παίξεις αυτό στο Στοίχημα;!)


«Κι αν δεν κατάλαβες,
γαμώ το Ντι Εν Έι»
μπορείς ωστόσο να θαφτείς
με μια λεπτή χορδή κιθάρας,
ένα απαλό ρόπαλο του μπέιζμπολ
ή μια λόγχη γυναικείας μύτης
καρφωμένη στο δεξί σου μάτι.

Ευτυχία;
(ο παράδεισος μπορεί να περιμένει)


ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ 2012

Στον Σπύρο Α.

Της Δικαιοσύνης
ήλιος νοητός
βγαίνει όταν οδηγεί Μερσέντα
πρώην υπουργός.


Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

Στον Βασίλη Χατζηιακώβου

Τραυματισμένος μια ιδέα πριν το θάνατο,
επέστρεψε
έξω  από το πέτρινο κάστρο με τις πληγωμένες πολεμίστρες.
Και η βάρια ξύλινη πύλη άνοιξε για να τον υποδεχθούν ο κόσμος, η βασίλισσα και οι αυλικοί,
όχι μετά βαΐων και κλάδων,
αλλά με λοστούς, βαριοπούλες και μαχαίρια,
για να δώσουν τη χαριστική βολή σε κάποιον που ήταν ήδη νεκρός.

 

ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΑΠΟ ΞΕΡΑ ΦΥΛΛΑ

(εμπνευσμένο από τις «Σφυρίχτρες από Χλωρό Στάχυ» της Σοφίας Γιοβάνογλου)

Στον Βασίλη Λαλιώτη

Μιαν άλλη φορά
θα φτιάξω
αλυσίδες από ξερά φύλλα.

Χονδρές μα ωστόσο διαφανείς.

Με μια σφιχτή πνοή
θα δώσω ώθηση
στην αφημένη ύλη
ν’ αναγεννηθεί.

Ο πρώτος, ο δεύτερος και ο τρίτος κρίκος
δεν θα σ’ αφήνουν να ξεφύγεις απ’ όσα ξέρεις,

στον τέταρτο όμως
όλα θα’ χουν αποκαλυφθεί.

Όσα σου έχω ξαναπεί
αλλά και όσα σου έχω γράψει,

θα σου επιτρέψουν επιτέλους
Να Ελευθερωθείς.

Κωνσταντίνος Μελισσάς


Ημ/νία δημοσίευσης: 18 Σεπτεμβρίου 2012