LUCIAN BLAGA

Αιώνας

Δουλεύουν οι υπόγειες μηχανές. Σε αόρατες σφαίρες, πάνω 
                                                       απ’ τους πύργους,
ηλεκτρικές δονήσεις διηπειρωτικές.
Στις στέγες οι κεραίες ψαύουν το διάστημα
γεμάτο γλώσσες ξένες κι αλλότριες ειδήσεις.
Σήματα μπλε διασταυρώνονται στους δρόμους.
Στα θέατρα φώτα φωναχτά^• εξαίρονται οι ελευθερίες
                                                       του ατόμου.
Προφητεύονται ανατροπές^• οι λέξεις λήγουν σε αίμα.
Κάπου παίζουν στα ζάρια το πουκάμισο του ηττημένου.
Οι αρχάγγελοι που ’ρθαν να κάψουν τα Σόδομα
χάθηκαν μέσ’ στα μπαρ με τα φτερά τσουρουφλισμένα.
Η λευκή χορεύτρια διατρέχει το αίμα τους^• χαμογελώντας
                                                                 στάθηκε
στη μύτη ενός ποδιού, θαρρείς ισορροπώντας σε ανάποδη
                                                                 μποτίλια.
Κι όμως εκεί, ανατολικά, στα χίλια μέτρα υψόμετρο, 
τ' άστρα ανταλλάσσουν παραμύθια μέσ’ από ελατοβελόνες,
και τ’ αγριογούρουνα, με τη μουσούδα τους,
μεσάνυχτα ανοίγουν σφραγισμένες πηγές.


Nebănuitele trepte, 1943

Lucian Blaga