ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΙΣΑΝΟΓΛΟΥ
ERO(S): 7 Βήματα – 7 Λεύγες εντός
(2 ανέκδοτες ενότητες)
[Ποίημα γραμμένο 7 λεύγες κάτω από την θάλασσα- στον βυθό ]
Πρωτο/μαγιά
μετα/φέρω τις φράσεις μου
μάτσο ζαχα/ρωτά – στο κέντρο της πόλης
Μετά υπο/φέρω αινιγματική φοβία
για ένα ποίημα
ανοιξιάτικο
που δεν λάμπει
κι όμως είναι χρυσός-
Στον βυθό του Θερμαικού
μετα/ποιώ
το κάλεσμα μιας εποχής αλλοτινής μου Οφηλίας
ενώ
συν/αισθάνομαι αθάνατος σχεδόν ero/τα
όπως πρώ/τα
κατά/πίνω την γλώσσα μου
που κάποτε στο έξω παγκάκι
είχε με την δικιά σου
ενωθεί
σε σάλια οικείας συν/ουσίας
τις στιγμές που χαρτο/γραφώντας
κύτταρα μνήμης
άνεμο καίγαμε
ν’ αλλάξει ο χρόνος φορά-
τότε που η μυθολογία του Νερο(ω)/να
ήταν τέχνη πιο αληθινή
απ’ την πραγματικότητα-
Τα μπαστούνια ζαχαρωτά
στηρίζουν έναν ουρανό
déjà vu
τα παιδιά κρεμασμένα από
παραφυάδες ero/τογωνικού Ο2
διασωληνώνουν τα πουλιά
θηλάζουν μαστούς συννέφου
προκαλούν την βροχή
-Θέλεις ουρανό κομματάκι
να φας;
-Ero.. Ero
όπως νερό-
καλός αγωγός ερωτικής δράσης λένε
Πάντως
η ανά/δραση του έρωτα είναι πιο θελκτική
απ’ το πνεύμα-
κι όμως
αδυνατώ να δαμάσω το κτήνος
μέσα μου_
μέρες τώρα/ περίπου μήνες
τα άκρα μου ακρωτηριασμένα
σπινθηρίζουν στο νερό-
αντιδρούν στο ph του βυθοχρόνου
πλαγκτόν πόλης αποφορτίζει
μόνον περιστασιακά
τις αν/όμοιες εκπνοές έρωτα
τις προ(ς)ομοιώσεις
εισπνοών / τεχνητών αναπνοών
μέσα στην κρυσταλλική οθόνη
που με έριξαν
θεάμαι από παντού- το μόνιτορ
δύναται να φασματοσκοπεί
τα πάντα-
εκτός από το βλέμμα σου
[Ο χρόνος, σου λιγοστεύει την όραση- και κάπως πρόωρα θολώνει το νερό]
[Το θλιμένο τραγούδι της αχιβάδας-ημιτόνιο]
«Υπέρκοσμο ξεμυάλισμα
ευλογεί την βραδινή παλίρροια
-θα το πάρω με το μέρος σου-
Τέτοια φαντασία
κάνει το συναίσθημα να γλιστρά κανονικά
-είναι με το μέρος σου-
Στιγμιαία συσχέτιση αγάπης
ρουφά και θρέφει μια αγέλη ψεύδους
-το μέρος μας είναι αυτό-
Υπερευσυνειδησία συστρέφεται κάτω απ’ το δέρμα-
σύννεφο ραγισμένο
-εκείνου που κάποτε ήταν αγάπη-
Είμαι άσωτος- διεφθαρμένος
και κάθε φορά
που με κοιτάς
ο λόγος μου στομώνει
σαν μαχαίρι
Ξεγλιστράς αργά απ’ την αντίληψή μου
καρδιές- δορυφόροι αγάπης φυτρώνουν στο κεφάλι
ποτέ δεν κατάλαβες την γαλαζότητα του τρόπου να/όπως
σπέρνει – χαρτογραφεί ανθοχώραφα αγάπης_
Πάρε τ’ όνειρό μου- στράγγισέ το κανονικά κι ανάστροφα
φέρε το μέσα έξω / κύλισέ το στο χώμα/ στην λάσπη/ στον ουρανό
σβούριξέ το/ αγάπησέ το/ άπλωσέ το στον πολύ ήλιο –
θα δεις/ στον ουρανό το γράφει:
Me and the dragon can chase all the pain away_
Η κάθε μας τελετουργία μας οδήγησε σε νέες διαδρομές
το βάρος του έρωτα στους ώμους μας/ φύτρωσαν φτερά
ψάρια πεταλούδες/ πεταλουδόψαρα -pantodon buchholzi
η παλίρροια την νύχτα πήρε φόρα- πήρε φόρα για νεροδράσεις
ώσπου μας πέταξε στα αγγεία μιας σπηλιάς ναρκοθετικής αγάπης
-ο άνεμος μιξαρισμένος από συνεχή βοή κόκκινης μέλισσας και
αμφίδρομης κυμάτωσης από/χωρισμού-
[καθώς η απόσπαση ενός αλκοολικού απογεύματος
θεραπεύει προσωρινά την τύφλωση με σάλια πνιγμένης ανε/μόνης
και είναι μόνη
είναι μόνη
ανε-μόνη
ότι κι αν κάνουμε μέσα μας
βουλιάζει η πόλη
είμαστε καμωμένοι από μοναξιά
κι είμαστε όλοι ανεμόνη / εσύ κι εγώ ]
Γιώργος Αλισάνογλου
____________________________________________________________
Τελευταίο βιβλίο του Γιώργου Αλισάνογλου «Jesu Christiana- Μια μελλοντική προσευχή, εκδόσεις: Μαγικό κουτί. Από τον Νοέμβριο του 2005 διατηρεί το βιβλιοπωλείο και τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν στην Θεσσαλονίκη.
Ημ/νία δημοσίευσης: 5 Οκτωβρίου 2011
- ΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΛΥΝΤΙΑ
- BELLI, GIOCONDA
- COLLINS, BILLY
- ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΟΝΕΤΟΥ
- ΒΑΡΒΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΒΕΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ, ΧΑΡΗΣ
- ΙΣΑΡΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
- ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ
- ΜΗΤΡΑΣ, ΜΙΧΑΗΛ
- ΠΑΛΑΜΑΣ, ΚΩΣΤΗΣ
- ΡΟΥΜΑΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
- ΛΑΓΙΟΣ, ΗΛΙΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ
- ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ.
- ΟΙΚΟΣ & ΠΟΙΗΣΗ
- ERICH FRIED
- JATTIN GOMEZ, RAUL
- JUARROZ, ROBERTO
- ROTHENBERG, JEROME
- SEXTON, ANNE
- ΓΟΝΑΤΑΣ, Ε.Χ
- ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΛΗΣ
- Ποιητές του περιοδικού AutreSud
- ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
- ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- NOVAC, ANDREI
- Βάλια Γκέντσου, Παραμύθια ανάποδα (Θεμέλιο, 2020) ΩΣ ΑΓΑΠΗΤΑ ΤΑ ΣΚΗΝΩΜΑΤΑ ΣΟΥ* Τα μεσημέρια στο σπίτι κυλούσαν αργά σαν μεγάλα ποτάμια ο βυθός παγίδευε τις βεβαιότητες Πήγαινα και καθόμουν στο πίσω μέρος μιας άδειας εκκλησίας σ
- ΒΛΗΣΙΔΗ, ΕΛΕΝΗ
- ΚΑΤΣΑΜΠΗ, ΣΤΕΛΛΑ
- ΛΟΥΚΙΔΟΥ, ΕΥΤΥΧΙΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
- ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΓΛΩΣΣΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ
- ΣΙΔΕΡΗΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΑΝΤΡΕΑΣ
- CALLEJON, BEGONIA
- ROFFÉ, MERCEDES
- WILMS MONTT, TERESA
- WILMS MONTT, TERESA
- ΖΝΤΡΑΒΚΑ ΜΙΧΑΙΛΟΒΑ
- ABRUTYTE, NERINGA
- AKHMATOVA, ANNA
- ALTOLAGUIRRE, MANUEL
- AMIRTHANAYAGAM, INDRAM
- AMΜONS, A.R.
- ...Δείτε περισσότερα