ILARIE VORONCA (1903-1946)

Ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος. Γεν. στις 31 Δεκεμβρίου 1903, στην Βράιλα, επί του Δουνάβεως και αυτοκτόνησε στο Παρίσι, στις 5 Απριλίου 1946. Νομικές σπουδές στο Βουκουρέστι, όπου συχνάζει στον μοντερνιστικό λογοτεχνικό όμιλο Sburătorul [‘Ο Ιπτάμενος’], που διευθύνει ο κριτικός Eugen Lovinescu. Στο ομώνυμο περιοδικό δημοσιεύει τα πρώτα του ποιήματα. Η παρθενική του ποιητική συλλογή, Restrişti [‘Αντιξοότητες’] (1923), είναι μάλλον » και δεν αναγγέλλει τον μέλλοντα οπαδό της Πρωτοπορίας. Σύντομα όμως η αισθητική του θα γίνει πιο ριζοσπαστική. Συνεργάζεται στα κυριότερα περιοδικά της βουκουρεστιανής avant-garde και εξελίσσεται μάλιστα σε θεωρητικό της τάσεως που ονομαζόταν «ζωγραφικοποιητική». Το 1934 εκπατρίζεται και αρχίζει να γράφει στα γαλλικά, Στην γλώσσα επιλογής, η ποίηση του Βορόνκα έχει έναν lato sensu μοντερνιστικό χαρακτήρα (όχι αποκλειστικά πρωτοποριακό).

Άλλα βιβλία:
•Colomba (1927)
• Ulise [‘Οδυσσεύς’] (1928)
• Plante şi animale [‘Φυτά και ζώα’] (1929)
• Brăţara nopţilor [‘Το βραχιόλι των νυκτών’] (1930)
• A doua lumină (1930)
• Zodiac (1930)
• Invitaţie la bal (1931)
• Incantaţii (1931)
• Act de prezenţă [‘Παρουσία τύποις’] (1932)
• Petre Schlemil [‘Πέτρος Σλέμιλ’] (1932)
• Patmos şi alte şase poeme [‘Πάτμος και άλλα έξι ποιήματα’] (1933)
• Ulysse dans la cité (1933)
• Poèmes parmi les hommes (1934)
• Permis de séjour (1935)
• La Poésie commune (1936)
• Pater noster (1937)
• Oisiveté (1938)
• L’ apprenti fantôme (1938)
• Le marchand de Quatre Saisons (1938)
• Lord Duveen ou l’ invisible à la porte de tous (1941)
• La confession d’ une âme fausse (1942)
• La clé des réalités (1944)
• Henrika (1945)
• Souvenirs de la planète Terre (1945)
• Contre-solitude (1946)
• Les Chants du mort (1947).

Άλλα ψευδώνυμα: Alex Cernat
• Roneiro Valcia.

Ilarie Voronca