Η Brenda Hillman είναι Αμερικανίδα ποιήτρια, ακτιβίστρια και καθηγήτρια, γεννημένη το 1951 στην Τουκσόν της Αριζόνα. Σπούδασε στο Κολλέγιο της Πομόνα και ολοκλήρωσε το πτυχίο Master στις κα-λές τέχνες στο Πανεπιστήμιο της Αιόβα.

Η ποίηση της είναι βαθιά επηρεασμένη από τα πολιτιστικά και τα καλλιτεχνικά κινήματα που αναπτύ-χθηκαν στην περιοχή της Bay Area μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η ίδια δηλώνει ενεργό μέλος της Λογοτεχνικής Κοινότητας  της Bay Area και υποστηρίζει πως αντλεί μεγάλη έμπνευ-ση από τις αξίες των καλλιτεχνών της Αναγέννησης του San Francisco. Η Hillman επιδιώκει να αναδεί-ξει «μια σύγχρονη οικολογική και φεμινιστική εκδοχή της Ρομαντικής παράδοσης καθώς και μια ερευ-νητική ποίηση γενικότερα, όπου τα ποιήματα, χωρίς να χάνουν την ιδιαιτερότητα και την ιδιοσυγκρασία τους, ενσαρκώνουν τις περίπλοκες και επικαλυμμένες εμπειρίες του να είναι κάποιος ζωντανός στον πλανήτη γη για ένα σύντομο χρονικό διάστημα».

Η δουλειά της έχει χαρακτηριστεί ως εκλεκτική, απρόβλεπτη, αισθαντική και εναργής. Η Marjorie Wel-ish επαινώντας τον επιδέξιο χειρισμό με τον οποίο η Hillman έχει αντιμετωπίσει τη φόρμα και το υπο-κείμενο στην ποίηση της, έχει γράψει «Κάθε ποίημα...δημιουργεί τη δική του πειραματική διάρθρωση μέσα στην οποία η φράση συστρέφει και μπερδεύει την αίσθηση, καθώς πολλές καταχωρήσεις υποκει-μένων δυσκολεύουν τη συλλογή των εμπειριών. Και, ταυτόχρονα, καθώς η πειραματική μορφή ρίχνει το λυρικό σε μια συμβολική σύγχυση την μια στιγμή και σε μια νατουραλιστική εξέταση την άλλη. Και ακόμη περισσότερο γράφει λες και το λυρικό ποίημα έχει ένα καθήκον πολιτικό.»

Η Hillman είναι συγγραφέας δέκα ποιητικών συλλογών με πιο πρόσφατες την Practical Water (2009), Seasonal Works with Letters on Fire (2013) και Extra Hidden Life, among the Days (2018). Παράλληλα, έχει επιμεληθεί μια συλλογή ποιημάτων της Emily Dickinson για την Shambhala Press (1995), ενώ μαζί με την Patricia Dienstfrey έχει επιμεληθεί το βιβλίο The Grand Permission: New Writings on Poetics and Motherhood (Wesleyan University Press, 2003).

Οι πολυάριθμες βραβεύσεις της Hillman περιλαμβάνουν το βραβείο William Carlos Williams από την Poetry Society of America, το βραβείο Pushcart και το βραβείο Delmore Schwartz Memorial, καθώς και υποτροφίες από την Ακαδημία των Αμερικανών Ποιητών και το Ίδρυμα Guggenheim. Η ποιητική συλ-λογή της Bright Existence (1993) ήταν φιναλίστ για το βραβείο Pulitzer.

Η Brenda Hillman υπήρξε μέλος της Κοινότητας Συγγραφέων στο Squaw Valley και στο Napa Valley College. Σήμερα διδάσκει στο St. Mary’s College Μοράγκα της Καλιφόρνια όπου κατέχει τον τίτλο της Olivia C. Filippi Καθηγήτριας της Ποίησης.

 

 

 

                      FOR ELIZABETH ROBINSON

 

 

~~ & thus you entered
 

a forest of solitudes

 

where in this great

 

sense your life had

 

been pursued, till like

 

a shadow breaking off

 

a rising body, a

 

need hovered & grew.

 

Some lined feature of

 

another fate strives to

 

be met, sits low

 

& upright. Those qualities

 

which had been energy

 

or grace past pain

 

wove from the nerves

 

a nest or instinct.

 

Your calms are interesting.

 

Write to us during

 

this terrible government. A

 

universe coughs blue &

 

draws a twiceness from

 

the mitred now, while

 

your garden hand spells

 

the inexhaustible forms~~

 

                                   Από τη συλλογή Pieces of Air in the Epic (2005)

 

 

                             Για την Ελίζαμπεθ Ρόμπινσον

 

 

~~ και έτσι εισήλθες

 

σ’ ένα δάσος με μοναξιές

 

όπου μ’ αυτόν τον τρομερό τρόπο

 

η ζωή σου είχε καταδιωχθεί,

 

ώσπου σαν μια σκιά  

 

που έκοψε ένα αυξανόμενο σώμα,

 

μια ανάγκη κοντοστάθηκε και μεγάλωσε.

 

Κάποιο σημαδεμένο κομμάτι

 

ενός άλλου πεπρωμένου πασχίζει

 

να εκπληρωθεί, κάθεται χαμηλά

 

και στητά. Οι ιδιότητες αυτές

 

που υπήρξαν ενέργεια

 

ή χάρη παρά τον πόνο

 

πλέκουν με κάθε νεύρο

 

φωλιά ή ένα ένστικτο.

 

Οι ψυχραιμίες σου είναι ενδιαφέρουσες.

 

Γράφε μας κατά την διάρκεια

 

αυτής της απαίσιας κυβέρνησης.

 

Ένα σύμπαν φτύνει μπλε

 

και τραβάει μια δυαδικότητα

 

από το λοξοτομισμένο τώρα,

 

ενώ το χέρι του κήπου σου μαγεύει

 

τις ανεξάντλητες μορφές~~

 

 

          

 

On a Day, In the World

we didn't understand while

   some low scrub hills as if

humans were extra

   or already gone;—

 

what had been in us before?

    wanting freedom to get things done

in order to feel less

of things alone—;

 

when i think of time on earth,

   i feel the angle of gray minutes

    yet not "built-up":: our

work together: groups, the willing

    burden of an old belief,

 

    a great life going like fast

creatures peeling back marked

    seeds, gold-brown integuments

    the color time

  will be when we are gone—

 

                                  Από τη συλλογή Extra Hidden Life, among the Days (2018)

 

 

Μια Μέρα, στον Κόσμο

την οποία δεν καταλαβαίναμε

   κάποιων λόφων με χαμηλούς θάμνους

λες και οι άνθρωποι να ήταν περιττοί  

   ή να είχαν ήδη εξαφανιστεί·—

 

τί υπήρχε μέσα μας προηγουμένως;

   την επιθυμία να είναι ελεύθερη για να ολοκληρώνει  πράγματα

ώστε να νιώθει λιγότερο

μονάχα των πραγμάτων—·

 

όταν σκέφτομαι τον χρόνο στην γη,

   νιώθω την γωνία των γκρίζων λεπτών

    που ακόμα παραμένουν «ακατοίκητες»::

η δουλειά μας μαζί: ομάδες, το πρόθυμο

 βάρος μιας παλιάς πεποίθησης,

 

    από μια υπέροχη ζωή που φεύγει

σαν κάποια γρήγορα πλάσματα να ξεφλουδίζουν

   τους σημαδεμένους σπόρους, χρυσο-καφετιά περιβλήματα

   το χρώμα που ο χρόνος

θα πάρει όταν θα έχουμε φύγει—

 

                                         After Ed Sanders

 

 

We’d been squatting     near the worms

            in the White House lawn, protesting

the Keystone Pipeline =$=$=$=$=$=$=>>;

            i could sense      the dear worms

   through    the grillwork fence,

            twists & coils   of flexi-script, remaking

the soil    by resisting it    ...    

                            After the ride in the police van

pretty tight,

                      when the presiding officer asked:

 

— Do you have any tattoos?

— Yes, officer, i have two.

— What are they?

— Well, i have a black heart on my inner thigh &

             an alchemical sign on my ankle.

— Please spell that?

— Alchemical. A-L-C-H-E-M-I-C-A-L.

— What is that?

— It’s basically a moon, a lily, a star & a flame.

 

He started printing in the little square

MOON, LILY, STAR

 

Young white guy, seemed scared. One blurry

      tattoo on his inner wrist    ...     i should have asked

            about his, but couldn’t

 cross that chasm.     Outside, Ash

Wednesday in our nation’s capital.     Dead

               grass, spring trees

about to burst, two officers

 

                                  Από τη συλλογή Extra Hidden Life, among the Days (2018)

 

 

                                                          Μετά τον Έντ Σάντερς

 

 

Κάναμε κατάληψη     κοντά στα σκουλήκια

            στο γκαζόν του Λευκού Οίκου, διαδηλώνοντας κατά

του  πετρελαιαγωγού Keystone Pipeline =$=$=$=$=$=$=>>·

            μπορούσα να αισθανθώ     τα σκουληκάκια

   μέσα από    τα κάγκελα του φράκτη,

            έλικες και σπείρες   ευέλικτων σχεδίων, να μεταποιούν

το έδαφος    με την αντίστασή τους…

                            Μετά τη διαδρομή με το περιπολικό

             κάνοντας αστεία, οι χειροπέδες μας

αρκετά σφικτές,

                      όταν ο διευθυντής του τμήματος ρώτησε:

— Έχεις τατουάζ;

— Ναι, διοικητά, έχω δύο.

— Τί δείχνουν;

— Λοιπόν, έχω μια μαύρη καρδιά στο εσωτερικό του μηρού μου και

             ένα αλχημικό σύμβολο στον αστράγαλό μου.

— Μπορείς να μου το συλλαβίσεις αυτό;

— Αλχημικό. Α-Λ-Χ-Η-Μ-Ι-Κ-Ό.

— Τί είναι αυτό;

— Είναι ουσιαστικά ένα φεγγάρι, ένα κρίνος, ένα αστέρι και μια φλόγα.

 

Άρχισε να γράφει στο μικρό τετράγωνο

ΦΕΓΓΆΡΙ, ΚΡΊΝΟΣ, ΑΣΤΈΡΙ

 

Νεαρός λευκός άνδρας φάνηκε φοβισμένος. Ένα θαμπό

       τατουάζ στο εσωτερικό του καρπού του …   θα ’πρεπε να είχα ρωτήσει

            για το δικό του τατουάζ, αλλά δεν μπορούσα

 να διασχίσω το χάσμα.     Έξω,   Καθαρά

Δευτέρα στην πρωτεύουσα του έθνους μας.     Νεκρό

                γρασίδι, ανοιξιάτικα δέντρα

έτοιμα να σκάσουν, δύο αστυνομικοί

 

                           

 

Brenda Hillman. http://www.brendahillman.net/index.html.

“Brenda Hillman.” Poetry Foundation, https://www.poetryfoundation.org/poets/brenda-hillman.

“Brenda Hillman.” Poetry Society of America,  https://poetrysociety.org/features/red-white-blue/brenda-hillman-1.  

“Brenda Hillman.” Poets.org, https://poets.org/poet/brenda-hillman.

“Brenda Hillman.” Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Brenda_Hillman.

 

 

“Describing Tattoos to a Cop.” Poetry Foundation, https://www.poetryfoundation.org/poetrymagazine/poems/58638/describing-tattoos-to-a-cop.

“On a Day, in the World.” Poetry Foundation,

https://www.poetryfoundation.org/poems/147195/on-a-day-in-the-world.

“Summer Garden.” Poetry Foundation, https://www.poetryfoundation.org/poems/56280/summer-garden.