Εκτύπωση του άρθρου

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΡΑΠΤΗ



Επιθαλάμιο


Για να δονείς τα κύματα
και ρίγη των ειρμών να υψώνονται
Στα ρήματα.

Στης ειμαρμένης τη φωλιά
παγίδα στέκονται
Αόρατα φιλιά που μπλέκονται
Στα βήματα
Των ποντοπόρων στεναγμών που στέκονται
Στην κλίνη σου ανάσκελα να σε προϋπαντήσουν

Όταν φιλάς όταν μιλάς όταν φυσάς
Χίλια πουλιά πετάγονται στο φως
Στήνουν χορό μεμιάς για χάρη σου
Κλοιό σφιχτό για σε με τις φτερούγες τους κοσμούν
 λικνίζουν σε και ζωγραφίζουν σε
Με τ´άσπρα τους κουπιά σε αρμενίζουν
 σε διάφανα νερά καθάρια
στους αιθέρες.

Μη λησμονήσεις μόνο να τους πεις
Το χαίρε
Όταν και πάλι η χαραυγή σε βρει Μονή σε κλίνη δίκλινη ανέτοιμη.


Ο χορευτής στο ακρογιάλι

                         Homage to Nikos Engonopoulos


Προσθία όψις


Οι λυγμοί σου
Ρυθμός
Οι παλμοί σου
Χορός
Οι ολολυγμοί σου
Ανασασμός

Τα δάκτυλά σου
Πλήκτρα
Τα μάτια σου
Οικτρά
Μετράνε
Τα Φιλιατρά
Του χάους
Πλάι στ´ακρογιάλι.


Οπισθία όψις


Τα φτερά σου
Κύκνεια άσματα
Οι αγκώνες σου
Κλάσματα αγωνίας
Οι μηροί σου
Κρατήρες
Ηφαιστείου
Η αχίλλειος πτέρνα σου
Η στέρνα
Μιας στρουθοκαμήλου.


Ημ/νία δημοσίευσης: 28 Οκτωβρίου 2014