Αποφάσισα ν’ αποφύγω τη σκόνη της γραφειοκρατίας

Να στραφώ στις εικαστικές τέχνες

Να γίνω άγαλμα ή πίνακας ζωγραφικής με πολλά χρώματα.

Να συνεργαστώ με τον ηλεκτρονικό μου υπολογιστή

Να τον τροφοδοτήσω με όλες τις εντολές των επαναλήψεων.

 

Μελετώντας προσεχτικά τη γραμμένη μα και την άγραφη ιστορία

θα αποκτήσω την απαιτούμενη ικανότητα πρόβλεψης

θα μπορέσω να μετρήσω την ακρίβεια των ημερών και των έργων του
μέλλοντος

Τις επερχόμενες εξελικτικές αλλαγές, την πορεία των ήδη γνωστών
αποχρώσεων

Θα μείνουν έξω μόνον τα απρόοπτα. Ελάχιστα, το πιο πιθανό.

 

Η τελική απόφαση για όλ’ αυτά δεν μου ανήκει αποκλειστικώς

Η ποίηση δεν δίνει βέβαιες υποσχέσεις και εγγυήσεις

Μαθαίνεις και δεν μαθαίνεις το αποτέλεσμα των προσπαθειών σου

Η ποίηση είναι το μεγάλο ρίσκο της ζωής και του θανάτου.

Άθλημα υπερβάσεων στον αγώνα της τελευταίας στιγμής.

 

Προφταίνεις δεν προφταίνεις να ενημερώσεις τον υπολογιστή.

Περιττό βεβαίως. Έζησες μόνο για να προσπαθήσεις.

«Γι αυτό η ζωή σου εδόθη».

Κι ήταν αυτό η κερδισμένη αιωνιότητά σου

Το παν και το τίποτα. Η μνήμη του μέλλοντός σου.

 
Όπου γης και μπλουτζίν