ΙΣΑΡΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Δείτε επίσης

Εκτύπωση του άρθρου

ΙΣΑΡΗΣ ΑΛΑΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ

Εμπιστεύομαι τη θάλασσα
Αυτή πάντοτε θα με δέχεται
Στην αγκαλιά της.
Εμπιστεύομαι το θάνατο
Ξέρω πώς θα' ρθει.
Εμπιστεύομαι τη μουσική, τον ήλιο
Το όνειρο που συντροφεύει.
Εμπιστεύομαι την Μποβαρύ, τον Άμλετ
Τον Ροβινσώνα, την Ιοκάστη
Κοντά μου θα' ναι ως το τέλος.
Εμπιστεύομαι τη νήσο Τήνο, τον Μολδάβα
Το Βερολίνο της μνήμης.
Τους πεθαμένους εμπιστεύομαι
Που κολυμπούν σε μαύρο φως γαλάζιο
Το σώμα της μιας νύχτας.
Εμπιστεύομαι τ' αγάλματα, τα πνεύματα
Τον σκύλο, την πέστροφα, την πεταλούδα.
Τη βάρκα, την εκκλησία, τον ουρανό που τα σκεπάζει.
Τη νύχτα, το δροσερό νερό, το άστρο Αφροδίτη.
Το χρόνο, το πένθος, αυτήν που κλαίει.
Τη λήθη, την ανατολή, τη μέρα.

Δεν εμπιστεύομαι τον φίλο που χαμογελά
Κι αιώνια αγάπη μου προσφέρει.

Αλέξανδρος 'Ισαρης

Ημ/νία δημοσίευσης: 28 Μαρτίου 2007

Δείτε επίσης

ΠΟΙΗΣΗ

ΙΣΑΡΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ