ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ
19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015
Ούτε πια γάτα η γάτα
άνθρωπος ο άνθρωπος.
Ομογενοποιούνται.
Το πρώην ένα και νυν όλον, εις χουν μνήμης τώρα χους.
Αίλουροι, ανθρωπίδες, πρόγονοι από δάση προϊστορικά
τώρα σε ενιαία αιωνιότητα, σε άπατη χοάνη πένθους
Κόκαλο, δέρμα, τρίχωμα το χαϊδεμένο
νύχι και πού να γαντζωθεί
δόντι μπηγμένο στο αόρατο για πάντα
βολβός με τρόμο σφαιρικό
πλανήτης στο απόλυτο κενό του διαστήματος
δάκρυ στο πλάι.
Ίδιο το δάκρυ του ανθρώπου μέχρι χθες
προς τον ατέρμονα κοχλία του αυτιού.
Και προς της λίμνης της αχειροποίητης τη μαύρη τρύπα.
Όπου, αντικατοπτρισμοί του άρρητου.
Όπου, το αεράκι ασάλευτο.
Ασάλευτοι κι οι ίσκιοι που μακραίνουν στην αρένα.
Ασάλευτη ξανά στο άχρονο ιδέα η εικόνα. Κι η φυλακή της.
Γάτα και άνθρωπος οι κάποτε
εξέτισαν ποινή θητεία
με πλαστά στοιχεία, προσωρινά ονόματα
Τζίλντα, Νικόλαος, μορφές προσωρινές.
Άγνωστοι, άνισοι, ασύμπτωτοι.
Στον ύπνο ίσως μόνο συναντήθηκαν συχνά, ερήμην
όντων σύγκλιση σε όνειρα κοινά από μεγάλα βάθη
τρόμους, άλματα.
Σε ένα σώμα πια μη σώμα
το άτομο σε άτομα διασπάται, βιάσου να το πεις:
άλλες μορφές άρχισε ήδη, δοκιμάζει
προσπαθεί, πάλλεται, σφύζει, στάζει
αποσυντίθεται, ανασυντίθεται, αποσυντίθεται.
Με επιταχυνόμενη ακινησία, προς το παντού απλώνει η απουσία.
Να σε συμπεριλάβει. Βιάσου.
Ημ/νία δημοσίευσης: 3 Νοεμβρίου 2016
- ΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΛΥΝΤΙΑ
- BELLI, GIOCONDA
- COLLINS, BILLY
- ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΟΝΕΤΟΥ
- ΒΑΡΒΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΒΕΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ, ΧΑΡΗΣ
- ΙΣΑΡΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
- ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ
- ΜΗΤΡΑΣ, ΜΙΧΑΗΛ
- ΠΑΛΑΜΑΣ, ΚΩΣΤΗΣ
- ΡΟΥΜΑΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
- ΛΑΓΙΟΣ, ΗΛΙΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ
- ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ.
- ΟΙΚΟΣ & ΠΟΙΗΣΗ
- ERICH FRIED
- JATTIN GOMEZ, RAUL
- JUARROZ, ROBERTO
- ROTHENBERG, JEROME
- SEXTON, ANNE
- ΓΟΝΑΤΑΣ, Ε.Χ
- ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΛΗΣ
- Ποιητές του περιοδικού AutreSud
- ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
- ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- NOVAC, ANDREI
- Βάλια Γκέντσου, Παραμύθια ανάποδα (Θεμέλιο, 2020) ΩΣ ΑΓΑΠΗΤΑ ΤΑ ΣΚΗΝΩΜΑΤΑ ΣΟΥ* Τα μεσημέρια στο σπίτι κυλούσαν αργά σαν μεγάλα ποτάμια ο βυθός παγίδευε τις βεβαιότητες Πήγαινα και καθόμουν στο πίσω μέρος μιας άδειας εκκλησίας σ
- ΒΛΗΣΙΔΗ, ΕΛΕΝΗ
- ΚΑΤΣΑΜΠΗ, ΣΤΕΛΛΑ
- ΛΟΥΚΙΔΟΥ, ΕΥΤΥΧΙΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
- ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΓΛΩΣΣΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ
- ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΑΝΤΡΕΑΣ
- CALLEJON, BEGONIA
- ROFFÉ, MERCEDES
- WILMS MONTT, TERESA
- WILMS MONTT, TERESA
- ΖΝΤΡΑΒΚΑ ΜΙΧΑΙΛΟΒΑ
- ABRUTYTE, NERINGA
- AKHMATOVA, ANNA
- ALTOLAGUIRRE, MANUEL
- AMIRTHANAYAGAM, INDRAM
- AMΜONS, A.R.
- ANDRADE, JORGE CARRERA
- ...Δείτε περισσότερα