ΧΑΝΤΖΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ

Δείτε επίσης

Εκτύπωση του άρθρου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΝΤΖΗΣ
Μαύρη Τουλίπα

Η αμαξοστοιχία έζεχνε από τα παιδικά ούρα, τα βρεγμένα παλιοκαιρισμένα ρούχα

την γεροντική μυρωδιά – «τι σφύριγμα ήταν αυτό;» Κανείς δεν ξέρει

γιατί τώρα αυτή η εκδίωξη, τώρα που τέλειωσαν όλα

Και οι άνθρωποι ίσως αναγνωριστούν ως τέτοιοι

πριν οι βολβοί ξαναχωρέσουν στις κόγχες, γιατί αυτή η ονομασία

Στην χειρονομία που λανθάνει όχι ο δόλος αλλά η δειλία

«Δέξου με αυτή την μαύρη τουλίπα τους σπόρους όλων των σεναρίων,

την ανθοφορία μέρους ενός απιχνισμένου μέλλοντος»

όταν οι απόγονοι θα φέρουν τις ενοχές μίας ιδεαλιστικής βλακείας με υλιστικά στρατηγήματα

«Ο κάθε Γερμανός δικαιούται να πάρει μία βαλίτσα 50 κιλών και 100 γκίλτες»

Δεν είμαι επίγονος καμίας πρακτικής εκτός κάποιων ημιτελών συλλογισμών

«Η έλλειψη χιούμορ ήταν ολοκληρωτική στον ναζισμό»

Το δίδαγμα μένει ως παρακαταθήκη, στην καθημερινή συναλλαγή,

στην πλωτή αγορά του καναλιού Singel, με τους χιλιάδες βολβούς

Εκεί στους πάγκους διαγράφονται τα σύμβολα του έρωτα και της ντροπής

«Κράτησε ζεστή δίπλα στο μαξιλάρι σου την δυνατότητα

αλλά συνέχιζε να απομακρύνεις τις μαραμένες φλοίδες, και τα ανούσια γλωσσικά παιχνίδια

Αντικατέστησε τα ουσιαστικά με ρήματα, αντί άλλης “ανυπομονησίας”, “σε περιμένω”

όσο το δυνατόν πιστότερα “σε σκέφτομαι” όχι “σε ονειρεύομαι”

Γιατί ο χρόνος δεν είναι απλώς περιορισμένος αλλά γλωσσικός

και σε αυτή την γλώσσα ακόμη δεν είμαι έτοιμος»

Στις 10 Σεπτεμβρίου 1946, 3 π.μ. καταμεσίς μίας φωτεινής νύχτας

οι διαταγές αντανακλούσαν τις ιδιότητες του κρυστάλλου

Σε μία ώρα όλοι οι εχθροί του έθνους, βάσει του σχεδίου Μαύρη Τουλίπα

θα έπρεπε να είναι έτοιμοι στο κατώφλι των σπιτιών τους

Φορτηγά θα τους οδηγούσαν σε σημεία συγκέντρωσης και κατόπιν στην κεντρική αποβάθρα

Στην ίδια γειτονιά λίγο πιο πέρα στο Νο.19 υπήρχε ένα κτίριο με μια επιγραφή

Vita hominis similis navigante

Όμως, κάποιος σκέφτηκε αντιστραμμένη την πρόταση

Τα ταξίδια των ανθρώπων μοιάζουν με ζωή.

Προφανώς δεν είναι πάντα έτσι

Κάποτε αυτή, ως Tulip noir άξιζε 100.000 γκίλτες (17ος αι. Χάρλεμ, Ολλανδία)

Θα ήταν στην ευχέρεια κάποιου Witt να την κάνει να ευδοκιμήσει στα χωράφια του

και μίας Rosa να τον βγάλει από τα δεσμά του

«Καθώς όμως δεν υπάρχει βάθος εντρύφησε στην επιφάνεια και αποκωδικοποίησέ την

Δεν υπάρχει πλέον η υπομονή να καλλιεργήσω αυτή την τουλίπα στον κήπο μου

Δεν υπάρχει παρά ο συμβολισμός που φέρει και στον παραδίδω».

[Από το προσωπικό ημερολόγιο του Dr Cornelius Van Baerle]

Γιώργος Χαντζής

Ημ/νία δημοσίευσης: 2 Φεβρουαρίου 2009

Δείτε επίσης