ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΙΚΟΣ

Δείτε επίσης

Εκτύπωση του άρθρου

ΝΙΚΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ορίζοντας η Φυλακή

Στη Δώρα Αγγελάκη

σιγά σιγά με αποδυνάμωσαν με αγνόησαν ποιόν εμένα με καθαιρέσανε είπανε ότι ήμουνα κάτι λιγότερο από τον εαυτό μου περιορισμένο όπως με είδανε στο σώμα μου

ο καιρός με έκανε να μαζευτώ στο σπίτι. έκλεισα την πόρτα στο γραφείο να συγκεντρωθώ. να με κλείσει σ’ ένα εργαστήριο έρωτα αχ να με μελετήσει. γέρο και άρρωστο και παραλοϊσμένο τώρα έγκλειστο θα με ρίξουνε στη φυλακή της λήθης

τρέχοντας συνεχώς κάποια στιγμή θα πέσω πάνω στον ορίζοντα

πολλές πληροφορίες πολεμούν τα αντικείμενα. για χάρη της προσοχής μιά μουσική σκοτώνει ένα λαγό μπροστά στα πόδια μου. η αγάπη πάντα διαιτητεύει. συρμένος δεμένος στο σκλαβοπάζαρο του χρόνου

ώ θεία περι

οριστική σοφία των σ

τοίχων ώ σοφία των υδροηλεκτρικών φραγμάτων των στηθαίων των επαρχιακών δρόμων του συρματοπλέγματος της γλώσσας του χαντακιού του παγωμένου βλέμματος της κάθε πόρτας της σιωπής

η ικανότητά μου να σκεφτώ την απουσία μου. ότι δεν ήμουνα εγώ

το σώμα δε χρειάζεται μουσική. προβλέπει πάντοτε κι ακολουθεί το σφυγμό του. τί θα κάνει όταν αρχίσουνε οι αρρυθμίες;

η φυλακή μου ήτανε σφαλισμένη με τέτοιο τρόπο που μόνο το φως μπορούσε νά μπει

τύψεις κατοικούν τον ορίζοντα. όσο πιο όμορφο είναι τό ηλιοβασίλεμα τόσο καλύτερα τις ξεκρίνεις κατά τη δύση

είναι φυλακισμένες οι ψυχές στα σώματα;

ο ελιμενισμός μιάς ιδέας

να σου δέσω τα χέρια να σου δέσω τα πόδια και άλλα τέτοια δηλαδή

με την πείρα ελέγχω πιά τις αισθήσεις και τις πράξεις σκέφτομαι τις σκέψεις που διαλέγω καταφεύγω σε μιά ρουτίνα που συγκρατεί τα συναισθήματα ματαιοπονώ

πέταξα το τοπίο από πάνω μου και ξαλάφρωσα

πήγαμε στην ταβέρνα «η φυλακή του σωκράτη» κάτω από την ακρόπολη. οι καναπέδες ήταν σκληροί νησιώτικοι στρωμένοι κόκκινες φλοκάτες. πιαστήκαμε στο τέλος φάγαμε τα γλυκά του έρωτα

με στενεύουν τα παπούτσια. τα ρούχα δε μου έρχονται πλέον φαρδειά. αντί ν’ αδυνατίζω πρήζομαι. μούχανε πει ότι στον τάφο μου θα περισσεύω

για να σταματήσω πλέον να ερίζω χωρίς λόγο

περιμένω πίσω από την κλειστή πόρτα. κλείνω τα παράθυρα μη μπει από τη χαραμάδα εξαιρετικός αέρας. τα φαινόμενα παχαίνουν μέρα την ημέρα. οι τοίχοι αντέχουν την πίεση των φαινομένων εκ των έσω την αντίστασή τους στον περιορισμό. ο ορισμός

ρηχός κυματισμός

Νίκος Αργυρόπουλος

Ημ/νία δημοσίευσης: 23 Μαρτίου 2007

Δείτε επίσης

ΠΟΙΗΣΗ

ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΙΚΟΣ