ILARIE VORONCA

Προφίλ μέσα σε δάκρυ

Σ’ εκείνα τα πικρά τα μέρη είναι η φωνή σου κανοκιάλι
Κι οι πόρτες, τα παράθυρα σε βλέπουν σαν γραμματόσημα
Θα’ λεγες: ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και να που τα δέντρα
Τεντώνουν τους λαιμούς τους σαν τα λαγωνικά

Άλλα δέκα βήματα ο αγέρας με πιάνε αγκαζέ 
Κοίλος ο γέλως
Και η σονάτα μοιάζει με ασφαλιστήριο 
Κάτω από τα κουπιά τ’ αστέρια πέφτουνε κλειδιά στη μελάνη
Η λίμνη
Ο εγκέφαλος ταλαντεύεται σαν καμαρίνι υπερατλαντικού

Ω, να’ ξερες, να το’ ξερες ενθύμιο ετούτο το φιλί
Και το μαλλί σου κουρεμένο σαν κουβέντα
Στα σκαλοπάτια μια σκέψη 
Σήραγγα μέσα στο οινόπνευμα οι θόρυβοι
Πώς κλείνουν οι δρόμοι σαν φάμπρικες στις επτά το βράδυ

Μέχρι μέσα στο στέρνο τα τραίνα κυκλοφορούν γραμματικώς
Το μέτωπο η καρδιά σου τα μάτια σου είναι σταθμοί 
Μια αμφιβολία ανεβαίνει στις φλέβες σαν τη θλίψη 
Κι ο άνεμος έκοψε το κράνος του στο κρύσταλλο

Invitaţie la bal, 1931

Ilarie Voronca