MARIA CANTINHO

 

 

Σαβάνα 

Μετάφραση:  ΑΝΝΑ ΓΡΙΒΑ

 

Αν σου ζητούσα κι άλλη αναβολή, πατέρα, 
για ένα σώμα που αποδόθηκε,
κι αν πάλι σου διηγιόμουν τα ταξίδια
των αρχαίων καιρών
και αν μπορούσαν οι λέξεις  μου  
να ζεστάνουν ξανά το βλέμμα σου, να το φέρουν πίσω
στο δικό μου βλέμμα μόνο, στα χέρια μου, 
όπως όταν μου διηγιόσουν εκείνες τις ιστορίες
και έπειτα γελούσαμε με χαρά έπειτα.

Αν σου ζητούσα αναβολή, πατέρα
για να αρχίσει ξανά η ζωή, για να μαζευτούν
τα ερείπια, να ενωθούν πάλι όλα αυτά τα οστά
για να σου δοθεί ξανά το φως της σαβάνας
και η πνοή των δέντρων το ακόρεστο τραγούδι
της γης, του ποταμού που κάποτε υπήρξε
και του αγέρωχου βλέμματος των γαζέλων
πάνω στην κεχριμπαρένια πλάτη του ξημερώματος.

Αν σου ζητούσα αναβολή, πατέρα
για να αρχίσουν όλα από την αρχή,
η παιδική ηλικία και η αμμουδιά που ρέει μέσα από εμάς,
μονάχα η μουσική και το μυστικό της σαβάνας
η φωτιά της φυλής, ο χορός
και πάντοτε ο χρόνος
εκείνος της αρχαίας διαλέκτου 
που περιελίσσεται με τους θεούς
και με τη σκόνη.

Savana (Portuguese)

Se eu te pedisse a demora, pai,
De um corpo adiado, ainda,
e te contasse de novo as viagens 
que fazíamos no tempo antigo
e as minhas palavras pudessem
aquecer o teu olhar, trazê-lo de novo
ao meu chão, às minhas mãos,
como as histórias que me contavas
e depois ríamos inteiros.

Se eu te pedisse a demora, pai
para recomeçar a vida, para recompor
a ruína, juntar todos os ossos 
para te devolver a luz da savana
e a respiração das árvores, o inexaurível canto
da terra, do rio que havia
e do olhar bravio das gazelas
no fulvo dorso da madrugada. 

Se eu te pedisse a demora, pai
para recomeçar tudo de novo,
infância e areia correndo por nós,
só a música e o segredo da savana
o fogo da tribo, a dança
e sempre o tempo
o da fala antiga
o que se anela com deuses
e com o pó.

 

Savana (Italian translation from Viviane Ciampi​)

Se ti chiedessi l'attesa, padre
di un corpo restituito, ancora,
e ti racontassi di nuovo i viaggi
che si favecano nei tempi antichi
e se le mie parole potessero
riscaldare il tuo sguardo, riportarlo
al mio solo, alle mie mani,
come quando mi raccontavi queste storie
e noi ridevamo dopo volentieri dopo.

Se ti chiedessi l'attesa, padre
per ricomanciare la vita, per riparare
la rovina, riunire tutte queste ossa
per ridarti la luce della savana
e la respirazione degli alberi il canto inestinguibile
della terra, del fiume che esisteva
e dello sguardo coraggioso delle gazzelle
portanto sula schiena ambrata del primo matino.

Se ti chiedessi l'attesa, padre
per ricominciare tutto daccapo,
l'infanzia e le sabbia che cola attraverso di noi,
soltanto la musica e il segreto della savana
il fuoco della tribù, la danza
e sempre il tempo
quello dell'antico dialetto
che si avvolge con gli dei
e com la polvere.

Tradução de «Savana», MJC, por Viviane Ciampi

© Poeticanet