ΠΑΒΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ
Τέσσερα ποιήματα
Περνά
Περνά η ώρα, πέρασαν τα χρόνια
Καμήλες απ’ το μάτι της βελόνας-
Περνάμε πάλι και οι άνεμοι
Της Ιστορίας. Αεροβατώντας
Στα μαρμαρένια οριζόντια τείχη
Που ορίζουνε την επικράτεια των κόσμων
Σέρνουμε πίσω μας φαντάσματα
Από σαλπίσματα, κλαγγές
Τύμπανα, χλιμιντρίσματα, φωνές-
Τίποτα δεν θυμόμαστε οι άνεμοι. Μάχες;
Ποιες μάχες; Μα κανείς ποτέ δεν νίκησε-
Συνέχουμε
Όμως, οι άνεμοι
Της νύχτας τα μυστήρια δάση, κλαδιά
Νευρώσεις φύλλων, ρίζες βαθιές
Φλέβες νερού, χρυσού, τις φλέβες σας
Κάθε φυτολογία, κάθε ζωολογία
Κάθε θεολογία, πάντα
Όλα τα συνέχουμε
Με μια αγάπη
Που ανασαίνει
Μα δεν μιλάει πια και δεν μιλιέται-
Ξέρει
Ξέρει η νύχτα, ξέρει η κρεμάμενη
Απ’ τα καρφιά του Γαλαξία
Επί υδάτων και γαιών, επί δικαίων και αδίκων
Ξέρει η πολύπτυχη-
Δίνει φριχτούς χρησμούς
Ολέθριες αποκαλύψεις κάνει
Μεταγλωττίζει τ’ άρρητα
Σε βογκητά, ερωτικά επιφωνήματα
Άσκοπες τρίλιες, παραμιλητά νυχτοπουλιού
Σκύλων και λύκων αλυχτίσματα
Ακόμα και σε συλλαβόγριφους μικρούς
Γρύλλων και τριζονιών- και προειδοποιεί-
Μα έφτυσε θεός μέσα στο στόμα της, δεν την πιστεύετε-
Η Κιβωτός
Αιώνες, συνεχίζουν ήσυχα, συντεταγμένα να ’ρχονται τα κύματα
Λάθρα απ’ τις απέναντι ακτές, εκείνης
Της κάποτε Παγγαίας-
Πολλά έχουνε να δηλώσουν, μπλε αμύθητο
Τεράστια αποθέματα ψυχών-
Θα ελεγχθούνε όλα στη Μεγάλη Έξοδο, στο μεταξύ
Φύση σε κλίση μεταφυσική, λοξά
Βουίζει ο βυθός, κατάφορτος ζωή, συνωστισμένος
Μεταγλωττίζοντας ευχές του ερέβους, της σιωπής
Ανήκουστες ψιλές φωνούλες
Μιλιούνια οι χορωδοί, μια υποβρύχια νεκρώσιμη ακολουθία
Σε γλώσσα πιθανόν αζτέκικη
Σε κλίμακα ιαπωνική
Σε ήχο πλάγιο δεύτερο, Κύριε των Δυνάμεων
Ιππόκαμποι, διάφανες μέδουσες, ψαράκια βενθικά, απολλωνίες
Πάσαι αι γενεαί
Κι ένα τη υπερμάχω
Στη νοηματική, με σπινθηρίσματα λεπιών-
Ειρήνη ημίν
Καθώς
Γλιστρά στην άβυσσο
Η κιβωτός με υποείδη που δεν πρέπει να σωθούν
…………………………………………………………………………….
Ναι, η ζωή ξεκίνησε απ’ τα νερά
Έκλεισαν τώρα τα νερά πάνω απ’ το σφάλμα τους-
(γραμμένο μετά το ναυάγιο της Πύλου)
_________________________________________
(Προδημοσίευση από την υπό έκδοση συλλογή ΑΜΜΟΣ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΒΟΤΣΑΛΑ – ενότητα: Τι έλεγε ο άνεμος )
© Poeticanet
Ημ/νία δημοσίευσης: 11 Μαρτίου 2024
- ΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΛΥΝΤΙΑ
- BELLI, GIOCONDA
- COLLINS, BILLY
- ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΟΝΕΤΟΥ
- ΒΑΡΒΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΒΕΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ, ΧΑΡΗΣ
- ΙΣΑΡΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
- ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ
- ΜΗΤΡΑΣ, ΜΙΧΑΗΛ
- ΠΑΛΑΜΑΣ, ΚΩΣΤΗΣ
- ΡΟΥΜΑΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
- ΛΑΓΙΟΣ, ΗΛΙΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ
- ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ.
- ΟΙΚΟΣ & ΠΟΙΗΣΗ
- ERICH FRIED
- JATTIN GOMEZ, RAUL
- JUARROZ, ROBERTO
- ROTHENBERG, JEROME
- SEXTON, ANNE
- ΓΟΝΑΤΑΣ, Ε.Χ
- ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΛΗΣ
- Ποιητές του περιοδικού AutreSud
- ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
- ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- NOVAC, ANDREI
- Βάλια Γκέντσου, Παραμύθια ανάποδα (Θεμέλιο, 2020) ΩΣ ΑΓΑΠΗΤΑ ΤΑ ΣΚΗΝΩΜΑΤΑ ΣΟΥ* Τα μεσημέρια στο σπίτι κυλούσαν αργά σαν μεγάλα ποτάμια ο βυθός παγίδευε τις βεβαιότητες Πήγαινα και καθόμουν στο πίσω μέρος μιας άδειας εκκλησίας σ
- ΒΛΗΣΙΔΗ, ΕΛΕΝΗ
- ΚΑΤΣΑΜΠΗ, ΣΤΕΛΛΑ
- ΛΟΥΚΙΔΟΥ, ΕΥΤΥΧΙΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
- ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΓΛΩΣΣΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ
- ΣΙΔΕΡΗΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΑΝΤΡΕΑΣ
- CALLEJON, BEGONIA
- ROFFÉ, MERCEDES
- WILMS MONTT, TERESA
- WILMS MONTT, TERESA
- ΖΝΤΡΑΒΚΑ ΜΙΧΑΙΛΟΒΑ
- ABRUTYTE, NERINGA
- AKHMATOVA, ANNA
- ALTOLAGUIRRE, MANUEL
- AMIRTHANAYAGAM, INDRAM
- AMΜONS, A.R.
- ...Δείτε περισσότερα