Για να ορίσει κάποιος τι είναι ποίηση πρέπει να αποδεχθεί τη σημασία του ορισμού και να θυμηθεί ότι με τον ορισμό ορίζεται κάτι με αντικειμενικούς όρους χρησιμοποιώντας το ευρύτερο γένος σε μια ιεραρχία γενών και μια ειδοποιό διαφορά με την οποία το οριζόμενο διαφοροποιείται από το ορίζον ευρύτερο γένος.

Η χρησιμοποιούμενη ιεραρχία γενών εξαρτάται από τη φιλοσοφική θέση του αναζητητή, καθώς η απολύτως αντικειμενική ιεράρχηση όρων με σκοπό την παραγωγή όλων των εννοιών από κάποιους πρωταρχικούς όρους δεν επέδωσε εισέτι αποτελέσματα, ιδίως μετά την δια βίου προσπάθεια του Leibniz. Θα επιχειρήσω όμως μια ιεράρχηση που να καταλήγει στην ποίηση. Θέτω στην κορυφή των εννοιών τη δημιουργία, την οποία υποδιαιρώ σε φυσική και ανθρώπινη, εν συνεχεία την ανθρώπινη δημιουργία σε νοητική και υλική. Στο σημείο αυτό ακολουθώ την υποδιαίρεση της ανθρώπινης γνώσης σύμφωνα με την Encyclopedie του Διαφωτισμού σε ιστορία, φιλοσοφία και ποίηση, μια υποδιαίρεση επαναστατική για την εποχή της καθώς ήρθε σε σύγκρουση με την εκκλησιαστική χριστιανική θεώρηση.

Ποίηση είναι λοιπόν η νοητική ανθρώπινη δημιουργία που προκύπτει κυρίως από τη φαντασία, όπως η φιλοσοφία προκύπτει κάνοντας χρήση κυρίως του ορθού λόγου και η ιστορία κυρίως της μνήμης. Αυτό λοιπόν που θεωρώ ποίηση είναι μια δημιουργία στην οποία η κύρια κινητήρια δύναμη είναι η φαντασία.

(απόσπασμα από το κείμενο μου στο αφιέρωμα ¨Είναι αυτό ποίηση;"

Μάρκος Δενδρινός