ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ
Colors6 - Post Mortem
Ο Πάπυρος ήταν ακριβό υλικό, γι’ αυτό και δεν τον πετούσαν εύκολα. Αυτό φαίνεται και από τον λεγόμενο «πάπυρο του Αρτεμίδωρου», ενός αρχαίου Έλληνα γεωγράφου. Ύστερα από ένα γεωγραφικό σύγγραμμα, πάνω του γράφτηκε ένας κατάλογος και τελικά χρησίμευσε για κάποια σκίτσα, πριν καταλήξει περιτύλιγμα μούμιας
(Science Illustrated, τεύχος 20, σ.25.)
(Science Illustrated, τεύχος 20, σ.25.)
Το Colors6, που αφορά μια διαδικασία διαδοχικών καταστροφών, ανήκει σε μια σειρά κειμένων που διαβάζονται μπροστά σε προβολές από εικαστικά στιγμιότυπα (διαστάσεων τοίχου, αν γίνεται). Εν προκειμένω, οι προβολές καθιστούν ορατό το πόσο πολύ κάθε νέα προσθήκη, κάθε απόπειρα για περαιτέρω επεξεργασία του πανιού, αναιρεί τα της προηγούμενης.
(Τα παγωμένα κάδρα ενδιαφέρουν εδώ, στροβοσκοπικά στιγμιότυπα, σε καμιά περίπτωση ένα βίντεο από «το εργαστήρι του καλλιτέχνη». Και αυτό, κάτι σημαίνει.)
Για ένα πράγμα μόνο ψεύδομαι σε αυτά τα κείμενα, για το φύλο μου, και μάλιστα ασύστολα, η αλήθεια είναι πως ζωγραφίζω με το αρσενικό μου κομμάτι, θηρεύω, να επιβληθώ ψάχνω, να φέρω σε πέρας, ν’ αφήσω αποτύπωμα.
Το ψέμα λειτουργεί σαν σκηνοθετικό παράγγελμα, το υιοθετώ για να πω μια ενδιαφέρουσα ιστορία, να αιχμαλωτίσω τον άλλο, που τον επιθυμώ ευήκοο. (Επιπλέον, δε, η μεταφορά της εγκυμοσύνης επιστρέφει εσαεί σε αυτά τα γραπτά. Όπερ έδει δείξαι.)
Το μετάξι είναι ακριβό υλικό και δεν το πετάς εύκολα. Οι έννοιες της σύνθεσης, της συνοχής, της χρωματικής έντασης, ρυθμικότητας και μάζας, είναι γενικεύσεις που μόνον ως γεγονότα αποκτούν περιεχόμενο. Ο αφηρημένος προσδιορισμός τους και μόνο, χωρίς παραδείγματα, είναι ανεπαρκής.
Στο παρόν, ο προσδιορισμός είναι μεν ακριβής αλλά αρνητικός, αφορά μια αποτυχία. Στο κέντρο της, η εξιστόρηση συντηρεί/μνημονεύει όχι τόσο μια μούμια, όσο κάτι που δεν κατάφερε να ζήσει, μια αποβολή. (Της οποίας έπεται μια λατρεμένη τερατογένεση.)Το κείμενο, παρόλα αυτά, δύσκολα περιορίζεται στην λειτουργία μιας αναπληρωματικής κατασκευής.
Αντίθετα, η τάση του είναι να αυτονομηθεί από το σημαινόμενο, από τη συγκεκριμένη εικαστική δράση. (Χάνει ή δεν χάνει το νόημά του αν λείψουν οι προβολές;)
Μέσω της δικής του αρτιότητας, ροής, συνοχής, κλπ, το κείμενο διεκδικεί για τον εαυτό του την πρωτογένεια της διαδικασίας που περιγράφει, επιχειρεί να υπερισχύσει στην σκηνοθεσία της σημασιοδότησης.
Βρίσκω την φιλοδοξία του γραπτού λόγου να αίρεται επάνω από το σημειωτικό επίπεδο άκρατη και αγενή.
Χαρακτηρίζω, ως εκ τούτου, τα COLORS ως field reports, ως ακριβείς αναμεταδόσεις. Πρόκειται για ντοκουμέντα αποτελούμενα εξ ολοκλήρου από εντυπώσεις και σχήματα (οπτικά, μετά λεκτικά). Καταγραφή, όχι μεταγραφή.
Αν υπάρχει ποιητική λειτουργία στα COLORS, αυτή θα πρέπει να είναι η κυριολεξία.
Κωνσταντίνος Ματσούκας
(Τα παγωμένα κάδρα ενδιαφέρουν εδώ, στροβοσκοπικά στιγμιότυπα, σε καμιά περίπτωση ένα βίντεο από «το εργαστήρι του καλλιτέχνη». Και αυτό, κάτι σημαίνει.)
Για ένα πράγμα μόνο ψεύδομαι σε αυτά τα κείμενα, για το φύλο μου, και μάλιστα ασύστολα, η αλήθεια είναι πως ζωγραφίζω με το αρσενικό μου κομμάτι, θηρεύω, να επιβληθώ ψάχνω, να φέρω σε πέρας, ν’ αφήσω αποτύπωμα.
Το ψέμα λειτουργεί σαν σκηνοθετικό παράγγελμα, το υιοθετώ για να πω μια ενδιαφέρουσα ιστορία, να αιχμαλωτίσω τον άλλο, που τον επιθυμώ ευήκοο. (Επιπλέον, δε, η μεταφορά της εγκυμοσύνης επιστρέφει εσαεί σε αυτά τα γραπτά. Όπερ έδει δείξαι.)
Το μετάξι είναι ακριβό υλικό και δεν το πετάς εύκολα. Οι έννοιες της σύνθεσης, της συνοχής, της χρωματικής έντασης, ρυθμικότητας και μάζας, είναι γενικεύσεις που μόνον ως γεγονότα αποκτούν περιεχόμενο. Ο αφηρημένος προσδιορισμός τους και μόνο, χωρίς παραδείγματα, είναι ανεπαρκής.
Στο παρόν, ο προσδιορισμός είναι μεν ακριβής αλλά αρνητικός, αφορά μια αποτυχία. Στο κέντρο της, η εξιστόρηση συντηρεί/μνημονεύει όχι τόσο μια μούμια, όσο κάτι που δεν κατάφερε να ζήσει, μια αποβολή. (Της οποίας έπεται μια λατρεμένη τερατογένεση.)Το κείμενο, παρόλα αυτά, δύσκολα περιορίζεται στην λειτουργία μιας αναπληρωματικής κατασκευής.
Αντίθετα, η τάση του είναι να αυτονομηθεί από το σημαινόμενο, από τη συγκεκριμένη εικαστική δράση. (Χάνει ή δεν χάνει το νόημά του αν λείψουν οι προβολές;)
Μέσω της δικής του αρτιότητας, ροής, συνοχής, κλπ, το κείμενο διεκδικεί για τον εαυτό του την πρωτογένεια της διαδικασίας που περιγράφει, επιχειρεί να υπερισχύσει στην σκηνοθεσία της σημασιοδότησης.
Βρίσκω την φιλοδοξία του γραπτού λόγου να αίρεται επάνω από το σημειωτικό επίπεδο άκρατη και αγενή.
Χαρακτηρίζω, ως εκ τούτου, τα COLORS ως field reports, ως ακριβείς αναμεταδόσεις. Πρόκειται για ντοκουμέντα αποτελούμενα εξ ολοκλήρου από εντυπώσεις και σχήματα (οπτικά, μετά λεκτικά). Καταγραφή, όχι μεταγραφή.
Αν υπάρχει ποιητική λειτουργία στα COLORS, αυτή θα πρέπει να είναι η κυριολεξία.
Κωνσταντίνος Ματσούκας
Ημ/νία δημοσίευσης: 4 Απριλίου 2009
- FORUM
- RACHEL BLAU DU PLESSIS
- BLOOM, HAROLD
- RAMALHO, MARIA IRENE
- STEVENS, WALLACE
- ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΑΓΚΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΧΡΥΣΟΥΛΑ
- ΑΓΡΑΦΙΩΤΗΣ, ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
- ΑΘΗΝΑΚΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ
- ΑΛΑΒΕΡΑ ΡΟΥΛΑ
- ΑΛΕΞΙΑΔΟΥ, ΘΕΟΔΟΥΛΗ
- ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΙΡΗ
- ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
- ΑΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ, ΦΡΑΓΚΙΣΚΗ
- ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ, ΣΙΜΟΣ
- ΑΝΤΙΟΧΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΡΗΤΟΡΕΙΑ
- ΑΡΑΓΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΕΛΙΣΑΒΕΤ
- ΑΡΤΙΝΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
- ΑΣΤΕΡΙΟΥ, ΧΡΗΣΤΟΣ
- ΑΦΕΝΤΟΥΛΙΔΟΥ, ΑΝΝΑ
- ΒΑΡΘΑΛΙΤΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΒΕΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΒΕΝΤΟΥΡΑΣ, ΙΩΣΗΦ
- ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
- ΒΟΥΛΓΑΡΗ, ΣΟΦΙΑ
- ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ
- ΓΑΛΑΤΗΣ, ΤΑΣΟΣ
- ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΓΙΑΝΝΙΣΗ, ΦΟΙΒΗ
- ΓΚΕΚΑ, ΕΣΜΕΡΑΛΔΑ
- ΓΚΟΛΙΤΣΗΣ, ΠΕΤΡΟΣ
- ΓΟΥΔΕΛΗΣ, ΤΑΣΟΣ
- ΓΡΙΒΑ, ΑΝΝΑ
- ΔΑΒΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
- ΔΑΝΑΣΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
- ΔΑΝΙΗΛ, ΑΝΘΟΥΛΑ
- ΔΕΛΗΒΟΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑ
- ΔΕΝΔΡΙΝΟΣ, ΜΑΡΚΟΣ
- ΔΗΜΗΡΟΥΛΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ
- ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΙΑ, ΤΙΤΙΚΑ
- ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΙΑ, ΤΙΤΙΚΑ
- ΔΗΜΟΥ, ΕΥΣΤΑΘΙΑ
- ΔΗΜΟΥΛΗ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ
- ΔΟΥΑΤΖΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΔΟΥΚΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ, ΦΙΛΙΠΠΟΣ
- ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
- ΕΥΑΝΤΙΝΟΣ, ΝΙΚΟΛΑΣ
- ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΖΕΡΒΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΖΗΡΑΣ, ΑΛΕΞΗΣ
- Η ΠΟΙΗΣΗ ΚΡΙΝΕΙ
- ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ, ΘΑΛΕΙΑ
- ΘΗΒΑΙΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
- ΘΗΛΥΚΟΥ, ΣΑΡΑ
- ΙΑΤΡΟΥ, ΜΑΡΙΑ
- ΙΒΑΝΟΒΙΤΣ, ΒΙΚΤΩΡ
- ΚΑΪΜΑΚΗ, ΦΩΤΕΙΝΗ
- ΚΑΝΔΗΛΑΠΤΗ, ΓΕΩΡΓΙΑ
- ΚΑΝΙΣΤΡΑ, ΠΟΛΥ
- ΚΑΠΟΝ, ΛΙΛΙΑΝ
- ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΤΑΣΟΥΛΑ
- ΚΟΚΟΡΗ, ΜΑΡΙΑ
- ΚΟΛΑΪΤΗ, ΠΑΤΡΙΤΣΙΑ
- ΚΟΡΝΕΤΗ ΕΛΣΑ
- ΚΟΥΛΟΥΡΗ, ΜΑΡΙΑ
- ΚΟΥΜΟΥΤΣΗ, ΠΕΡΣΑ
- ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ
- ΚΡΕΜΜΥΔΑΣ, ΚΩΣΤΑΣ
- ΚΩΣΤΙΟΥ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΚΩΤΟΥΛΑ, ΔΗΜΗΤΡΑ
- ΛΑΝΤΖΟΥ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ
- ΛΕΚΑΚΗ, ΜΑΡΙΑ
- ΛΙΛΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΛΥΜΠΕΡΗ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ
- ΜΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΥΗ
- ΜΑΝΟΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
- ΜΑΡΔΑΣ, ΚΩΣΤΑΣ
- ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
- ΜΕΛΑΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ
- ΜΕΡΑΚΛΗΣ Μ.Γ
- ΜΗΤΡΑΣ ΜIΧΑΗΛ
- ΜΙΧΑΗΛ ΣΑΒΒΑΣ
- ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΡΙΛΑΟΣ
- ΜΠΕΛΕΖΙΝΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ
- ΜΠΕΝΑΤΣΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
- ΜΠΛΑΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΜΠΟΥΡΑΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
- ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ, ΑΣΗΜΙΝΑ
- Ο ΦΟΒΟΣ
- ΠΑΜΠΟΥΔΗ, ΠΑΥΛΙΝΑ
- ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, ΕΥΤΥΧΙΑ
- ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ
- ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΜΑΡΩ
- ΠΑΣΧΑΛΗΣ, ΣΤΡΑΤΗΣ
- ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ
- ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΣΠΑ
- ΠΟΙΗΣΗ ~ ΠΑΙΓΝΙΟ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ
- ΠΟΛΕΝΑΚΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ
- ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΥ, ΑΝΝΑ
- ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ, ΘΕΟΔΟΣΗΣ
- ΡΑΠΤΗ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ
- ΡΑΠΤΗΣ ΧΑΡΗΣ
- ΡΟΥΒΑΛΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ
- ΡΟΥΒΑΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΑΚΗΣ, ΧΡΙΣΤΟΣ
- ΣΑΚΕΛΛΙΟΥ, ΛΙΑΝΑ
- ΣΑΡΑΚΗΣ, ΣΩΤΗΡΗΣ
- ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΣ
- ΣΙΩΤΗΣ ΝΤΙΝΟΣ
- ΣΚΑΡΤΣΗ, ΞΕΝΗ
- ΣΤΕΦΑΝΟΥ. ΛΥΝΤΙΑ
- ΣΧΟΙΝΑ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
- ΤΟ ΑΡΡΗΤΟ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
- ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ, ΚΩΣΤΗΣ
- ΤΣΕΛΙΚΗΣ, ΠΕΡΙΚΛΗΣ
- ΤΣΟΥΠΡΟΥ, ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
- ΦΡΑΓΚΙΑΔΙΑΚΗ, ΜΑΡΙΑ-ΕΛΕΝΗ
- ΦΩΤΕΙΝΙΑΣ, ΛΕΑΝΔΡΟΣ
- ΧΑΛΒΑΔΑΚΗ, ΒΑΣΩ
- ΧΑΝΤΖΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ
- ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ
- «Θε μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!»
- Για τα δεμένα χέρια σου σε λέω γυναίκα
- ΓΟΥΛΑΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΔΕΝΔΡΙΝΟΣ, ΜΑΡΚΟΣ
- ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
- Είναι αυτό ποίηση;
- Η ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ ΒΑΓΙΑΣ ΚΑΛΦΑ
- ΚΑΛΦΑ, ΒΑΓΙΑ
- ΚΑΛΦΑ. ΒΑΓΙΑ
- ΚΑΛΦΑ. ΒΑΓΙΑ
- ΚΟΚΟΡΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ
- ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ, ΧΛΟΗ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
- ΠΟΙΗΣΗ, ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ
- ΠΟΙΗΣΗ, ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ
- ΠΟΛΥΜΟΥ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
- ΤΟΥΜΑΝΙΔΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ
- ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
- ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΨΑΧΝΩ ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΗΡΙΟ