Εκτύπωση του άρθρου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ
Colors6 - Post Mortem


Ο Πάπυρος ήταν ακριβό υλικό, γι’ αυτό και δεν τον πετούσαν εύκολα. Αυτό φαίνεται και από τον λεγόμενο «πάπυρο του Αρτεμίδωρου», ενός αρχαίου Έλληνα γεωγράφου. Ύστερα από ένα γεωγραφικό σύγγραμμα, πάνω του γράφτηκε ένας κατάλογος και τελικά χρησίμευσε για κάποια σκίτσα, πριν καταλήξει περιτύλιγμα μούμιας
(Science Illustrated, τεύχος 20, σ.25.)



Το Colors6, που αφορά μια διαδικασία διαδοχικών καταστροφών, ανήκει σε μια σειρά κειμένων που διαβάζονται μπροστά σε προβολές από εικαστικά στιγμιότυπα (διαστάσεων τοίχου, αν γίνεται). Εν προκειμένω, οι προβολές καθιστούν ορατό το πόσο πολύ κάθε νέα προσθήκη, κάθε απόπειρα για περαιτέρω επεξεργασία του πανιού, αναιρεί τα της προηγούμενης.

(Τα παγωμένα κάδρα ενδιαφέρουν εδώ, στροβοσκοπικά στιγμιότυπα, σε καμιά περίπτωση ένα βίντεο από «το εργαστήρι του καλλιτέχνη». Και αυτό, κάτι σημαίνει.)
Για ένα πράγμα μόνο ψεύδομαι σε αυτά τα κείμενα, για το φύλο μου, και μάλιστα ασύστολα, η αλήθεια είναι πως ζωγραφίζω με το αρσενικό μου κομμάτι, θηρεύω, να επιβληθώ ψάχνω, να φέρω σε πέρας, ν’ αφήσω αποτύπωμα.

Το ψέμα λειτουργεί σαν σκηνοθετικό παράγγελμα, το υιοθετώ για να πω μια ενδιαφέρουσα ιστορία, να αιχμαλωτίσω τον άλλο, που τον επιθυμώ ευήκοο. (Επιπλέον, δε, η μεταφορά της εγκυμοσύνης επιστρέφει εσαεί σε αυτά τα γραπτά. Όπερ έδει δείξαι.)

Το μετάξι είναι ακριβό υλικό και δεν το πετάς εύκολα. Οι έννοιες της σύνθεσης, της συνοχής, της χρωματικής έντασης, ρυθμικότητας και μάζας, είναι γενικεύσεις που μόνον ως γεγονότα αποκτούν περιεχόμενο. Ο αφηρημένος προσδιορισμός τους και μόνο, χωρίς παραδείγματα, είναι ανεπαρκής.

Στο παρόν, ο προσδιορισμός είναι μεν ακριβής αλλά αρνητικός, αφορά μια αποτυχία. Στο κέντρο της, η εξιστόρηση συντηρεί/μνημονεύει όχι τόσο μια μούμια, όσο κάτι που δεν κατάφερε να ζήσει, μια αποβολή. (Της οποίας έπεται μια λατρεμένη τερατογένεση.)Το κείμενο, παρόλα αυτά, δύσκολα περιορίζεται στην λειτουργία μιας αναπληρωματικής κατασκευής.

Αντίθετα, η τάση του είναι να αυτονομηθεί από το σημαινόμενο, από τη συγκεκριμένη εικαστική δράση. (Χάνει ή δεν χάνει το νόημά του αν λείψουν οι προβολές;)

Μέσω της δικής του αρτιότητας, ροής, συνοχής, κλπ, το κείμενο διεκδικεί για τον εαυτό του την πρωτογένεια της διαδικασίας που περιγράφει, επιχειρεί να υπερισχύσει στην σκηνοθεσία της σημασιοδότησης.

Βρίσκω την φιλοδοξία του γραπτού λόγου να αίρεται επάνω από το σημειωτικό επίπεδο άκρατη και αγενή.

Χαρακτηρίζω, ως εκ τούτου, τα COLORS ως field reports, ως ακριβείς αναμεταδόσεις. Πρόκειται για ντοκουμέντα αποτελούμενα εξ ολοκλήρου από εντυπώσεις και σχήματα (οπτικά, μετά λεκτικά). Καταγραφή, όχι μεταγραφή.

Αν υπάρχει ποιητική λειτουργία στα COLORS, αυτή θα πρέπει να είναι η κυριολεξία.


Κωνσταντίνος Ματσούκας





Ημ/νία δημοσίευσης: 4 Απριλίου 2009